Життя та діяльність Г. Мосінга на зразок св. Франциска (приклад для людей доброї волі ХХІ ст.)

Współczesny człowiek wypełniony pragnieniem bycia szczęśliwym. To pragnienie on pragnie zadowolić na różne sposoby. Świat dookoła napełniony jaskrawymi ofertami złudnego szczęścia, złudnego, bo nieskierowanego na źródło szczęścia, którym jest Bóg. Często tak się zdarza, że ludzie, spragnieni szczęścia, trafiają na tor „szalonych wyścigów” w pogoni za iluzorycznym szczęściem (por. Franciszek, Evangelii gaudium 2). Kościół, troszcząc się o życie wieczne dla swoich dzieci, naucza i zachęca je do przemiany życia, często pokazując przykład świętych lub szczególnych świadków, których życie było napełnione miłością do Boga, Kościoła i bliźniego. Henryka Mosinga śmiało, można zaliczyć do szczególnych świadków Bożej obecności. Swoje życie on przeżył w wielkim zaufaniu i radości do Boga, jako źródła pełni szczęścia, na wzór św. Franciszka. W swoim życiu kierował się ewangelicznym radami: dobrowolnym ubóstwem, czystością i posłuszeństwem, podobnie, jak to czynił św. Franciszek z Asyżu, naśladując Chrystusa. Biorąc pod uwagę pragnienie człowieka bycia szczęśliwym i jego poszukiwania wzorców do naśladowania, to życie i działalność Henryka Mosinga może być wzorem szczęśliwego życia, które było zbudowane na miłości Boga i zaufaniu jego Opatrzności.