Lwów jako symbol wygnania Polaków z Kresów Wschodnich w literaturze wspomnieniowej okresu PRL i początków III Rzeczypospolitej

Zmiany granic państwa polskiego w 1945 roku skutkowały falą przesiedleń znacznej liczby ludności. Miejsce Niemców na nowych obszarach Polski zajmowali ekspatrianci z Małopolski Wschodniej, Wileńszczyzny, Polesia, Wołynia czy Nowogródczyzny. Pamięć o rodzinnym domu była tym, czego nikt nie mógł im zabrać. W okresie PRL próbowano wyciszyć temat Kresów Wschodnich II Rzeczypospolitej, uniemożliwiając lub utrudniając publikowanie kolejnych wspomnień, jednak z biegiem czasu wiele osób znajdowało sposób, aby choć w formie aluzji lub drobnego odwołania napisać coś, co nawiązywało do tamtego świata. Przedmiotem analiz są subiektywnie wybrane przez autora publikacje okresu PRL i początków III Rzeczypospolitej, zawierające aluzyjne bądź bezpośrednie wspomnienia o przedwojennym Lwowie – mieście, które stało się symbolem wygnania Polaków z Kresów Wschodnich.