Warszawa w wojnie jądrowej – rozważania i symulacje

Przewidywanie sytuacji, jaka zaistniałaby w przypadku ataku jądrowego na określone miasto ma charakter spekulatywny, pod uwagę należy wziąć bowiem wiele czynników, których wpływ na rozwój wydarzeń jest trudny do określenia. Tysiące doświadczalnych wybuchów jądrowych dokonanych na atomowych poligonach pozwalają, co prawda, na dość dokładne sprecyzowanie zasięgu i charakteru zniszczeń fizycznych w określonych warunkach, ale niewiele wnoszą w zakresie poznania ogólnospołecznych następstw nuklearnej wojny i realnego zobrazowania zjawisk, jakie - niezależnie od zniszczeń fizycznych - powstałyby w wielomilionowych zbiorowiskach ludzkich. Przypuszczać jednak można, iż w tym przypadku funkcjonowanie wielkiego miasta zostałoby całkowicie sparaliżowane, a w rezultacie straciłoby ono jakiekolwiek znaczenie jako zorganizowana jednostka zdolna do udziału w wysiłku wojennym. W niniejszym artykule do rozważań naukowych wykorzystano „Ogólne wymogi przystosowania metra w Warszawie do celów ochrony ludności przed działaniem broni masowego rażenia”, opracowane przez Inspektorat Obrony Cywilnej w 1974 r. Ataki jądrowe i ich spodziewane efekty zostały przedstawione, porównane i zweryfikowane przy użyciu współczesnych, najnowocześniejszych narzędzi do prognozowania zniszczeń oraz sytuacji skażeń po uderzeniach bronią masowego rażenia.