Krzywda i zadośćuczynienie – indywidualne doświadczenia wojny i okupacji bohaterów reportaży nominowanych i nagrodzonych w konkursie o Polsko-Niemiecką Nagrodę Dziennikarską

Tragiczne doświadczenia wojenne znajdują szerokie odzwierciedlenie w literaturze, ale i w mediach. Krzywda i zadośćuczynienie są na stałe wpisane w politykę historyczną i kulturę pamięci Polski i Niemiec. Celem artykułu jest próba konceptualizacji idei krzywdy i zadośćuczynienia w wypowiedziach bohaterów polskich i niemieckich reportaży nominowanych i nagrodzonych w konkursie o Polsko-Niemiecką Nagrodę Dziennikarską. Wybór analizowanych dokumentów prasowych, radiowych i telewizyjnych reportaży jest podyktowany ich wartością/jakością. Cytowane w artykule prace są zróżnicowane tematycznie i znaczeniowo, pomimo to posiadają pewne cechy wspólne. Z pewnością są to materiały opracowane na wysokim poziomie, prezentują bowiem znakomity warsztat dziennikarski. Opowiedziane historie mają pewien uniwersalny charakter. Przedstawione wydarzenia, procesy, zjawiska mogłyby mieć miejsce nie tylko w Polsce czy w Niemczech, ale i w innych częściach świata; nawiązywać nie tylko do doświadczeń drugiej wojny światowej, ale i innych konfliktów wojennych. Jednak jednocześnie prowadzone narracje nie są / nie mogą być wyrwane z kontekstu społeczno-kulturowego, historycznego, gospodarczego czy politycznego obszaru, w którym toczy się ich fabuła. Zachowanie przez dziennikarzy naturalnego, specyficznego dla danego kraju tła powoduje, że polsko-niemiecki dialog jest tak autentyczny.