Monografię można podzielić na trzy części, z których: • pierwsza - dotyczy kontekstu filozoficzno – antropologicznego aksjologii (rozdział I, II), • druga - związana jest z wartościami i pomiarami gospodarki cyfrowej (rozdział III, IV i V), • trzecia - zawiera koncepcje oraz propozycje paradygmatu ekonomicznego, w kontekście wielowymiarowości człowieka i rozgrywającej się walki Duszę Świata (rozdział VI). Autor jako pierwszą stawia tezę, iż odzyskanie tożsamości Boga, dla sfery poznawczej, warunkuje odzyskanie tożsamości ludzkiej. Tożsamość oznacza przynależność i siłę, kreującą postawy. Konsekwencją braku tożsamości jest samotność, lęki, depresje i samobójstwa oraz eutanazje, a także łamani prawa, przestępstwa, czyli samounicestwienie i destrukcja. Zjawiska te dotykają, w coraz to większym stopniu, współczesne społeczeństwa. Brak tożsamości prowadzi do zaniku 6 kultury, pamięci, rozmycia więzi, świadomości i osłabienia członków wspólnoty, które łatwo wkracza w przestrzenie, zdobycia zysku, korzyści za wszelką cenę (niekiedy cenę drugiego człowieka). Społeczeństwo bez tożsamości poddaje się łatwo „cywilizacji śmierci”, która niesie całe systemy antywartości, przedstawiając je, jako korzystne rozwiązania, z punktu widzenia wolności człowieka. Autor podnosi, iż, w ostatnich wiekach, na gruncie naukowym, stworzono ideologiczny konstrukt, który kształtował naukę przez wiele pokoleń. Podważył on tożsamość Boga i tożsamość samego człowieka odrzucając fundamenty nauki, w tym filozofię Arystotelesa, Platona, św. Tomasza z Akwinu. Przedstawiciele nurtów deistycznych, agnostycznych, nihilistycznych odeszli od istoty rozumowania i pozbawili człowieka podmiotowości. Wartość człowieka zależna była od jego produktywności lub sprawowanego urzędu. Tworzono koncepcje i teorie oderwane od rzeczywistości i od samej natury człowieka. Dekompozycja teorii wartości była szczególnie widoczna w filozofii Hegla, K. Marksa oraz w szkole frankfurckiej. Proces ten badało wielu naukowców, w tym profesor Tadeusz Guz, profesor Mieczysław Ryba, profesor Marguerite A. Peeters, dyrektor belgijsko-amerykańskiego Instytutu Dynamiki Dialogu Międzykulturowego oraz inni. Ich, wieloletnie, prace wykorzystano w Monografii. Przez stopniową dekompozycję ekonomia została pozbawiona aksjologii, którą w pewien sposób zastąpiono, ukierunkowaną, etyką w biznesie. W kształceniu przekreślono zasadność pytań metafizycznych i filozoficznych. Studenci i naukowcy pozbawieni zostali refleksji, poszukiwań i pytań o sens, byt i miejsce człowieka we Wszechświecie. W związku z powyższym Autor proponuje sformułowanie nowego „konstruktu aksjologicznego” niezbędnego w badaniach naukowych oraz proponuje podjęcie wzmożonych prac w przeformułowaniu nauk społecznych, których niezbywalną częścią powinny być poszukiwania aksjologiczne wartości pierwszych (istoty Prawdy i Dobra) oraz wartości drugich (związanych z rozwijającą się gospodarką).
