Testament, zgon i spadek, czyli o śmierci w ujęciu prawa – analiza przypadku.

Fragm. wstępu: Śmierć człowieka jest bardzo znaczącą sytuacją prawną w prawodawstwie polskim. Każdy człowiek jest śmiertelny. Prawo, które reguluje praktycznie każdy aspekt ludzkiego życia, podjęło przed laty wiele czynności w celu uregulowania sytuacji związanej ze śmiercią swoich obywateli. Powołanie do życia wielu instytucji legislacyjnych, takich jak możliwość dziedziczenia, różnorodność tworzenia testamentów, które wchodzą w skład stałego, zamkniętego katalogu, instytucje wydziedziczenia oraz niegodności dziedziczenia ukazują, że regulacje zagwarantowały pewne fundamentalne podstawy, które stanowią znaczącą odpowiedź na śmierć człowieka (Ossowski 1962). Można dojść do stwierdzenia, że aspekt ludzkiej śmierci w prawie stanowi jeden z kluczowych elementów sprawnego funkcjonowania demokratycznego, współczesnego państwa prawa (Osajda, red. 2018: 34). Człowiek w chwili swojej śmierci staje się przyczyną wielu konfliktów, głównie wewnątrzrodzinnych, ale też podmiotem, od którego rozpoczyna się długotrwały proces związany ze sprawami spadkowymi, a także wydziedziczeniem, na drodze sądowej lub czynności notarialnych