Kluczowe problemy stosowania subsydiów połączonych z produkcją rolniczą

Subsidies based on agricultural production are a common form of subsidies in many countries, both less developed (due to their economic difficulties in achieving a satisfactory level of food self-sufficiency) and highly developed. However, at the turn of the 20th and 21st centuries, this support was not so popular. It was only in the second decade that it began to be restored, which is sometimes referred to as recoupling. The COVID-19 pandemic and the Ukrainian–Russian war are undoubtedly two important circumstances that have increased interest in these subsidies. Therefore, it is important to identify theoretical and socio-political justifications for using these subsidies and the problems related to preparing schemes for determining their unit rates. After conducting the analysis, it turned out that the microeconomic theory rather provides arguments against the wide use of agricultural production subsidies. The justifications for pursuing a policy which refers to the difficulties in particular sectors of agriculture are also unconvincing. The calculation of unit payment rates is a challenge due to the lack of a solid methodology and sufficiently reliable source data.

Subsydia oparte na produkcji rolniczej są powszechną formą dotacji w wielu krajach, zarówno tych słabiej rozwiniętych (z powodu ich ekonomicznych problemów w uzyskiwaniu zadowalającego poziomu samowystarczalności żywnościowej), jak i wysoko rozwiniętych. Jednak na przełomie XX i XXI wieku wsparcie to nie było tak popularne. Dopiero w drugiej dekadzie zaczęło być przywracane, co niekiedy określa się terminem „recoupling”. Pandemia COVID-19 oraz wojna ukraińsko–rosyjska to bez wątpienia dwie ważne okoliczności, które zwiększyły zainteresowanie tymi subsydiami. Ważne jest zatem poznanie uzasadnień teoretycznych i społeczno-politycznych dla sięgania po dotacje oraz problemów związanych z konstruowaniem schematów wyznaczania ich stawek jednostkowych. Po przeprowadzeniu całości analizy okazało się, że teoria mikroekonomii dostarcza raczej argumentów przeciw szerokiemu stosowaniu subsydiowania produkcji rolniczej. Mało przekonujące są również uzasadnienia dla prowadzenia takiej polityki, która odwołuje się do trudności występujących w poszczególnych sektorach rolnictwa. Kalkulowanie stawek płatności jednostkowych jest wyzwaniem z uwagi na brak solidnej metodologii oraz odpowiednio wiarygodnych danych źródłowych.