Fotografia rodzinna w pracy genealoga – perspektywa badacza zaangażowanego i niezaangażowanego

Artykuł, napisany przed dwoje badaczy, z których każdy reprezentuje inną perspektywę oraz odmienne zaangażowanie emocjonalne w materiał badawczy, jakim są fotografie rodzinne zebrane w Księdze Rodziny Ziemlińskich z Krobi 1867–1967, stanowi analizę funkcji fotografii rodzinnej. Katalog funkcji został zaczerpnięty z literatury, z publikacji Piotra Sztompki, Christophera Musselo oraz Pierre Bourdieu, a składały się nań: (1) umocnienie wspólnoty, (2) inicjowanie i podtrzymywanie interakcji między członkami rodziny, (3) prezentacja samego siebie, (4) dokumentacja życia rodzinnego, (5) prestiż i (6) rozrywka. Funkcje te stanowiły punkt wyjścia do niezależnej analizy fotografii rodzinnych zamieszczonych w Księdze, dokonanej przez badacza zaangażowanego (genealoga, kronikarza rodu, potomka autora Księgi) oraz badacza niezaangażowanego, który analizę materiałów wizualnych odnajduje w pryzmatach metodologicznych. Dodatkowo, rozważania obojga autorów bogato zilustrowane zostały analizowanymi materiałami – zdjęciami zamieszczonymi w Księdze, a także wykonanymi w związku z nią – przy okazji zjazdów rodzinnych czy wywiadów prasowych na ten temat. W części końcowej badacze stawiają wniosek, iż pomimo wzajemnego przenikania się interpretacji, stawiania tych samych fotografii w charakterze ilustracji różnych analizowanych funkcji, różnego stopnia zaangażowania emocjonalnego obu autorów, możliwe jest stworzenie spójnego obrazu znaczenia fotografii rodzinnej w genealogii. Dlatego też zarówno interpretacja, jak i autointerpretacja mają swoją zasadność w badaniach jakościowych opartych o analizę materiałów wizualnych.