Marriage and family can be described as rex mixtae, which means that both the Roman Catholic Church and the state are interested in them. Therefore, it is not surprising that family, as well as marriage, should receive protection and two-dimensional care from the Church and the state. The Church in its ‘pro-family’ policy works mainly through teaching, preaching, catechism, in other words, by proclaiming the Gospel of the family. On the one hand, the Church takes care of the development of the doctrine pertaining to this topic. On the other, it ensures that the doctrine is well-known and applied in the everyday life of believers living in marriages and families. The Polish state, however, is obligated by the Constitution to protect families (Art. 18) and be guided by the common good of the family (Art. 71). It primarily implements its ‘pro-family policy’ through legal provisions that are conducive to family formation and development. The Polish state is responsible for creating such laws and ensuring that they are respected. Both the Roman Catholic Church and the Polish state in their activities for the family, are guided by the principle of subsidiarity in order to support and help the family, and not replace it in its basic functions and tasks. This principle is firmly rooted in the social doctrine of the Church and has been an inspiration for many countries in their legislation proces. It also found its place in the preamble to the Polish Constitution of 1997. The family, both in relation to the state and the Church, is a primary and prior institution. This status should be respected by both institutions. Since the family is an object of interest for both institutions that have its good at heart, they should cooperate for the sake of marriage and family. It is worth noticing in which areas this cooperation occurs and brings measurable effects as well as in which areas this cooperation needs improvement. It is crucial that both institutions are willing to cooperate and search for common solutions for the accumulating problems that affect marriages and families nowadays. The family needs support from the Church and the state. Therefore, it relies on the cooperation of these two institutions. It is worth noting that the family needs this help not because of its helplessness, but because it wants to perform its tasks better, in the environment of peace and stability.
Małżeństwo i rodzina to rzeczywistości, które można określić jako res mixtae, co oznacza, że są nimi zainteresowane zarówno Kościół rzymskokatolicki, jak i państwo. Nie dziwi więc, że zarówno małżeństwo, jak i rodzina powinny być otoczone ochroną i opieką dwuwymiarową, ze strony Kościoła i państwa. Kościół w swojej „polityce prorodzinnej” przede wszystkim działa przez nauczanie, przepowiadanie, katechezę, czyli głoszenie Ewangelii rodziny. Z jednej strony dba o rozwój doktryny dotyczącej tej tematyki, a z drugiej troszczy się o to, aby była ona znana i przekładała się na codziennie życie wiernych żyjących w małżeństwie i rodzinie. Natomiast państwo polskie, które ochronę rodziny ma zapisaną w Konstytucji RP (art. 18), podobnie jak i kierowanie się dobrem rodziny (art. 71), przede wszystkim realizuje swoją „politykę prorodzinną” przez przepisy prawa, które mają rodzinie sprzyjać i pomagać w realizacji jej zadań. Tworzenie takiego prawa oraz czuwanie, aby było ono respektowane. Zarówno Kościół rzymskokatolicki, jak i państwo polskie w swoich działaniach na rzecz rodziny kierują się zasadą pomocniczości, aby rodzinę wspierać i pomagać jej, a nie ją wyręczać, ani tym bardziej zastępować, w jej podstawowych funkcjach i zadaniach. Zasada ta jest mocno zakorzeniona w społecznej doktrynie Kościoła i była inspiracją dla wielu państw w ich działalności ustawodawczej. Znalazła także swoje miejsce w preambule do polskiej Konstytucji z 1997 roku. Rodzina, zarówno wobec państwa, jak i Kościoła, jest instytucją pierwotną i uprzednią. Status ten powinien być uszanowany przez obie instytucje. Ponieważ rodzina stanowi przedmiot zainteresowania ze strony obu instytucji, którym leży na sercu jej dobro, to instytucje te powinno ze sobą zgodnie współpracować dla dobra małżeństwa i rodziny. Warto zobaczyć w jakich obszarach ta współpraca występuje i przynosi efekty oraz w jakich może to współdziałania mogłoby lepiej wyglądać. Istotne jest, aby obie instytucje chciały współpracować, szukały wspólnych dróg rozwiązaniach kryzysów, które dotykają małżeństw w i rodzin, a w obecnych czasach jest ich coraz więcej. Rodzina potrzebuje wsparcia ze strony Kościoła i państwa, dlatego liczy na współdziałania tych dwóch instytucji. Rodzina potrzebuje tej pomocy nie dlatego, że sobie nie radzi, ale dlatego, aby swoje zdania mogła wykonywać w spokoju i coraz lepiej.
