Alternative directions of oil and gas imports for the countries of Eastern and Central Europe in the European Union: opportunities, possibilities, obstacles

The events in February 2022 made it necessary to re-evaluate the European Union's energy policy, take steps to reduce its dependence on Russian energy resources, and revisit energy security. The most important solutions recommended by the European Commission in the field of energy include saving it, increasing the production of clean energy and diversifying energy supplies. In addition, some European countries are considering or have already introduced measures to temporarily increase coal consumption or slow down its phase-out. Moreover talks to extend the use or build new nuclear power plants are underway. However, a complete replacement of oil and gas will not be possible for several decades, which is why they will remain important raw materials for the citizens and economies of European countries. Even though the Russian Ukrainian war has been continuing since 2014, the share of the Russian Federation in total oil and natural gas imports has been sustained at a high level. After the invasion, these ratios decreased significantly, falling, according to Eurostat data, to about 15% for each commodity in the third quarter of 2022. It should be remembered that individual countries use Russian raw materials to a different extent. Western Europe is the least dependent on Russian raw materials, while Eastern Europe is the most dependent. Considering energy security and the need to replace imports from the Russian Federation, it became irrevocable to look for alternative possibilities to import gas and crude oil, primarily from non European sources. The purpose of this chapter is to indicate the potentially most important non-European sources of crude oil and gas imports for the countries of Eastern and Central Europe, as the most dependent on supplies of these raw materials from Russia, together with the identification of obstacles that may arise when establishing trade.

Wydarzenia z lutego 2022 spowodowały konieczność przewartościowania polityki energetycznej Unii Europejskiej, podjęcia kroków do zmniejszenia jej zależności od rosyjskich surowców energetycznych oraz ponownego spojrzenia na bezpieczeństwo energetyczne. Wśród najważniejszych rozwiązań zalecanych przez Komisję Europejską w dziedzinie energetyki należy wskazać oszczędzanie energii, zwiększenie wytwarzania czystej energii oraz dywersyfikację dostaw energii. Dodatkowo niektóre z państw europejskich rozważają lub już wprowadziły działania polegające na tymczasowym zwiększeniu zużycia węgla lub spowolnieniu jego wykluczenia, toczą się również rozmowy dotyczące rozszerzenia wykorzystania lub budowy nowych elektrowni atomowych. Zupełne zastąpienie ropy naftowej i gazu nie będzie jednak możliwe jeszcze przez kilkadziesiąt najbliższych lat, dlatego pozostaną one istotnymi surowcami dla obywateli i gospodarek państw europejskich. Mimo, że wojna rosyjsko-ukraińska trwa już od 2014 roku, udział Federacji Rosyjskiej w całościowym imporcie ropy naftowej i gazu ziemnego utrzymywał się na wysokim poziomie. Po inwazji wskaźniki te znacząco zmalały spadając, według danych Eurostatu, aż do około 15% dla każdego surowca w trzecim kwartale 2022 roku. Należy przy tym pamiętać, że poszczególne państwa w różnym stopniu korzystają z rosyjskich surowców. Najmniej uzależniona od rosyjskich surowców jest Europa Zachodnia, natomiast najbardziej Europa Wschodnia. Uwzględniając bezpieczeństwo energetyczne i konieczność zastąpienia importu z Federacji Rosyjskiej, nieodwołane stało się poszukiwanie alternatywnych możliwości importu gazu i ropy naftowej przede wszystkim ze źródeł pozaeuropejskich.