Applications of qualitative methods in rural geography research: the context of tacit knowledge

Współczesne badania geografii człowieka coraz częściej korzystają z metod jakościowych, w tym technik wywiadów swobodnych. Wykorzystanie tych metod wynika między innymi ze współpracy geografów z przedstawicielami nauk społecznych, takich jak socjologia, etnologia czy zarządzanie. W efekcie wiele metod jest adaptowanych do badań geograficznych, zwłaszcza w kontekście badań krajobrazowych i lokalnych społeczności. Zastosowanie metod jakościowych wspiera także rozwój nowych podejść w naukach społecznych, w tym spatial turn, który podkreśla relację człowieka z przestrzenią. Od ponad dwóch dekad badacze zajmują się tematyką wiedzy i jej wpływu na organizację instytucji, przedsiębiorstw oraz innych podmiotów rozwoju lokalnego i regionalnego. W szczególności rola wiedzy przestrzennej podkreślana jest jako kluczowy element w analizie aktywności społecznej i ekonomicznej. Celem artykułu jest określenie znaczenia wiedzy ukrytej (nieformalnej, zdobywanej poprzez doświadczenie i przekazywanej wewnątrz lokalnych społeczności) w kontekście współczesnych badań geograficznych nad wsią. Autor przedstawia, w jaki sposób geografia człowieka, a szczególnie jej część zajmująca się badaniami wsi, wykorzystuje metody jakościowe do lepszego zrozumienia relacji ludzi z przestrzenią. W artykule omówiono specyfikę metodologiczną tych badań oraz przedstawiono kluczowe osiągnięcia poznawcze. Położono również nacisk na specyfikę i walory pracy terenowej geografa, którego umiejętności są nieocenione w praktyce badawczej. Omówiono także wybrane efekty poznawcze wynikające z zastosowania innowacyjnych technik, takich jak wywiady łączone, wywiady mobilne oraz wywiady integrujące kwestionariusze z odręcznymi szkicami.

Contemporary studies in human geography increasingly employ qualitative methods, including techniques such as unstructured interviews. The use of these methods stems, among other factors, from collaboration between geographers and representatives of social sciences, such as sociology, ethnology, and management studies. As a result, many methods have been adapted to geographical research, particularly in the context of landscape studies and local community analyses. The application of qualitative methods is also supported by the development of new approaches in social sciences, including the spatial turn, which emphasises the relationship between humans and space. For over two decades, researchers have explored the topic of knowledge and its impact on the organisation of institutions, enterprises, and other entities involved in local and regional development. In particular, the role of spatial knowledge is highlighted as a key element in the analysis of social and economic activities. The aim of this article is to determine the significance of tacit knowledge – informal, acquired through experience, and transmitted within local communities – in the context of contemporary geographical research on rural areas. The author demonstrates how human geography, particularly its subfield focusing on rural studies, utilises qualitative methods to better understand the relationship between people and space. The article discusses the methodological specificity of such research and presents key cognitive achievements. The unique characteristics and advantages of fieldwork conducted by geographers, whose skills are invaluable in research practice, are also emphasised. Furthermore, selected cognitive outcomes resulting from the use of innovative techniques – such as joint interviews, walking interviews.