Lived experiences of tertiary religious education teachers: Basis for a synodal instructional model

Proclaiming the Good News is the primary goal of every religious educator, grounded in authentic and integral teaching of the Catholic faith. This study examined the lived experiences of all the tertiary religious educators in Catholic Higher Education Institutions (HEIs) in Albay, focusing on their “eureka” moments during their years of teaching religious education (RE). These experiences were captured using Clark Moustakas’ transcendental phenomenology. Th e findings reveal key themes related to Evangelization, Catechetical development, and Intellectual and Ethical growth, which emerged as the main goal of teaching RE. These are supported by teaching principles of Witnessing, creating a Communal Learning Environment, providing Spiritual Guidance through Catechism, and promoting Student-Centred and Active Learning. Th ese principles guide the direction of RE instruction. Th e progression of RE learning—from awakening faith to evangelization—is seen through the processes of internalization and discernment. All these elements are illuminated by theological approaches that emphasize faith and reason, evangelization and catechesis, synodality, and the educational theory of constructivism. Th e synthesis of these theories and experiences led to the development of a synodal instructional model comprising four learning phases: faith, internalization, discernment, and evangelization. These phases can easily be remembered using the acronym FIDE, which is Latin for “faith.”

Głoszenie Dobrej Nowiny jest podstawowym celem każdego nauczyciela religii, zakorzenionym w autentycznym i integralnym nauczaniu wiary katolickiej. Niniejsze badanie analizuje doświadczenia życiowe wszystkich nauczycieli akademickich religii pracujących w katolickich instytucjach szkolnictwa wyższego (HEIs) w Albay, koncentrując się na ich przełomowych momentach („eureka”) w trakcie lat nauczania edukacji religijnej (RE). Do uchwycenia tych doświadczeń wykorzystano fenomenologię transcendentalną Clarka Moustakasa. Wyniki badań ujawniły kluczowe tematy związane z ewangelizacją, rozwojem katechetycznym oraz wzrostem intelektualnym i etycznym, które wyłoniły się jako główny cel nauczania RE. Są one wspierane przez zasady dydaktyczne, takie jak: świadectwo, tworzenie wspólnotowego środowiska uczenia się, zapewnianie duchowego przewodnictwa poprzez katechezę oraz promowanie uczenia się skoncentrowanego na uczniu i aktywnych metod nauczania. Zasady te wyznaczają kierunek dydaktyki RE. Proces nauczania RE – od budzenia wiary po ewangelizację – jest widoczny poprzez wewnętrzne przyswajanie i rozeznawanie. Wszystkie te elementy są oświetlone przez podejścia teologiczne podkreślające relację między wiarą i rozumem, ewangelizację i katechezę, synodalność oraz teorię edukacyjną konstruktywizmu. Synteza tych teorii i doświadczeń doprowadziła do opracowania synodalnego modelu dydaktycznego składającego się z czterech faz nauczania: wiary, internalizacji, rozeznawania i ewangelizacji. Fazy te można łatwo zapamiętać dzięki akronimowi FIDE, który w języku łacińskim oznacza „wiarę”.