Nawożenie oceanów żelazem

Drugim największym naturalnym pochłaniaczem emisji gazów cieplarnianych są oceany. Jednym ze sposobów redukcji atmosferycznych gazów cieplarnianych jest nawożenie oceanów żelazem. Polega ono na wprowadzeniu związków żelaza (ale także azotu lub fosforu) do wód oceanu, co ma stymulować gwałtowny wzrost fitoplanktonu. Ten z kolei ma pochłonąć dwutlenek węgla i – opadając na dno morskie – doprowadzić do jego zmagazynowania w oceanach. Artykuł poświęcony jest analizie prawnej nawożenia oceanów żelazem (zwłaszcza z perspektywy Konwencji NZ o prawie morza oraz Konwencji o zapobieganiu zanieczyszczania mórz przez zatapianie odpadów i innych substancji z 1972 r. (tzw. Konwencja londyńska) oraz Protokołu z 1996 r. do tej Konwencji), które jednak budzi wątpliwości naukowe, środowiskowe oraz prawne. Autor artykułu wskazuje, że nawożenie żelazem nie ma długiej historii, a pełna jego ocena nie jest obecnie możliwa. Metoda może być dopuszczona jedynie jako projekt naukowy.

Konrad Marciniak