Dobry gej, zły gej - czyli o niejednoznaczności definiowania dewiacji w zjawisku paniki moralnej. Model transformacyjny zjawiska

Koncepcja paniki moralnej ujmuje rzeczywistość społeczną w sposób dwubiegunowy: po jednej stronie znajduje się wróg społeczny – dewianci, naruszający ugruntowany ład normatywny, a po drugiej – reszta społeczeństwa, która ich piętnuje. Poniższy artykuł dowodzi, że jest to zbyt uproszczone ujęcie, gdyż coraz częściej reakcje społeczne na akty dewiacji są jednak dużo bardziej zróżnicowane. Przykładem ilustrującym niejednorodność ocen i reakcji w stosunku do wrogów publicznych są wyniki analizy treści medialnych, jakie pojawiły się podczas homoseksualnej paniki moralnej w 2005 roku. Artykuł kończy propozycja rozwinięcia koncepcji paniki moralnej poprzez wprowadzenie rozróżnienia zjawiska na model „klasyczny” oraz „transformacyjny”.

Iwona Zielińska