Wpływ twórczości okresu nowofalowego Jean-Luca Godarda na kino Wong Kar Waia

Joanna Hebda

Celem tej pracy jest wykazanie podobieństw i wpływów nowofalowej i postnowofalowej twórczości Jean-Luca Godarda na kino Wong Kar Waia. Brane w niej pod uwagę są wszystkie aspekty filmów obu autorów, od pracy na planie, przez konstrukcję postaci, po elementy języka filmowego takie jak montaż, praca kamery i kompozycja kadrów. W pierwszym rozdziale charakteryzowana jest twórczość obu reżyserów: Jean-Luca Godarda w wybranym zakresie lat (od 1960 do 1967 roku) oraz Wong Kar Waia w całości. Jego celem jest stworzenie dokładnego portretu ewolucji stylu omawianych autorów, z wyszczególnieniem cech charakterystycznych oraz elementów spajających ich filmowe światy. W rozdziale drugim analizowane są relacje między oboma reżyserami, będące efektem wpływu nowofalowego twórcy na hongkońskiego reżysera. Po kolei opisane są: zbieżne kierunki ewolucji ich stylów, praca z aktorami, konstrukcja postaci, wspólne podjęcie tematu instytucjonalizacji i mediatyzacji życia współczesnej metropolii, analogiczna gra gatunkami filmowymi oraz cytatami i autocytatami, paralelne dla obu stylów kognitywne „przeładowanie”, wspólna problematyka życia miejskiego, zgodna fascynacja czasem i narracją i ich zastosowaniem w filmie oraz zbieżnościami w pracy kamery, montażu i wykorzystaniu światła i koloru. Jean-Luc Godard jest jednym z czołowych przedstawicieli krótkotrwałego, ale niezmiernie ważnego nurtu w kinie, francuskiej Nowej Fali. Jego twórczość miała ogromny wpływ na współczesne myślenie o kinie i pracę wielu autorów filmowych. Wong Kar Wai, jak pisze Jean Douchet, „manierysta z Hongkongu” to jeden z najbardziej znanych przedstawicieli kina azjatyckiego. Choć młodszy od Godarda o niemal 20 lat i pochodzący z zupełnie odrębnego kręgu kulturowego, kontynuuje on myślenie o języku filmowym oraz kinie jako takim, jakie zaprezentował francuski reżyser w latach 60. XX wieku.