Kino opowiadane. Historia i teoria

Aleksander Kmak

W niniejszej pracy opisuję zjawisko kulturowe zwane „kinem opowiadanym”, które nie doczekało się dotąd żadnej monografii ani analizy teoretycznej. Kino opowiadane rozwinęło się na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku w Mińsku, na Białorusi. Od tego czasu pozostaje gatunkiem niszowym, aczkolwiek wciąż „żywym”. To autonomiczny gatunek sztuki, który posiada wiele cech wspólnych z filmem, opowiadaniem ustnym oraz performansem, nie jest jednak w pełni żadnym z nich. Z teoretycznego punktu widzenia istotne jest pytanie o to, co kino opowiadane „mówi” nam o każdym z tych gatunków. Moja praca dzieli się na dwie części: historyczną i teoretyczną. W pierwszej części relacjonuję historię powstania i rozwoju kina opowiadanego. W drugiej części konfrontuję ten gatunek z teorią filmu oraz analizuje fragmenty wybranych filmów opowiadanych z perspektywy narratologicznej.