Pamiętniki 1835-1919 i Dzienniki 1914-1928]. [T. 7

Zeszyt.

W "Pamiętnikach" obok poprawek i skreśleń autora niektóre fragmenty zostały starannie zamazane przez kogoś z rodziny (szczegóły stosunków rodzinnych i uwagi o charakterze intymnym lub obscena).

Język polski.

rękopisy polskie

Ta redakcja "Pamiętników" w pierwszej części pokrywa się zakresem chronologicznym z redakcją "krakowską (rękopis a sygnaturze rps 6417). Pracę nad pamiętnikami rozpoczął autor 22 lipca 1912 r. w Krakowie i kontynuował ją do 1928 r. (od maja 1919 r. w Warszawie, stąd ta redakcja jest nazywana "warszawską"); jednocześnie prowadził od 12 marca 1914 r. (zeszyt II karta 46) do 23 listopada 1928 r. dziennik w postaci krótkich notatek bieżących, notowanych na marginesach "Pamiętników", a niekiedy na wolnych kartach w przerwach wspomnień. Przy pracy nad odtworzeniem biegu wydarzeń korzystał z zachowanej u siebie korespondencji i papierów włąsnych lub zebranych, a także z własnych listów od rodziny odzyskanych z powrotem. Niektóre z tych materiałów są przytoczone w całości.

Zawartość rozdziałów i zeszytów: Woroneż ; Pawłowsk ; Z Pawłowska do Warszawy. Woroneż. Moskwa, Petersburg, Wilno ; Warszawa [wrzesień 1867-marzec 1868] ; Lubelskie [w Gałęzowie u Marii Koźmianowej 1868-1869].

Materiały w "Pamiętnikach" oprócz spraw uwzględnionych w redakcji "krakowskiej", przygotowanej w latach 1917-1918 przez autora publikacji, dotyczą obszerniej jego zesłania (1861-1867), pobytu w Warszawie (1867-1870), w Galicji (1870-1878), na emigracji w Szwajcarii (1878-1889) i we Francji (1889-1907) i ponownego pobytu w Galicji przed I wojną światową i w jej okresie (1907-1919); obejmują one całokształt naukowej, publicystycznej i organizacyjnej działalności autora w ruchu socjalistycznym. Dziennik zawiera notatki o kontaktach politycznych i prywatnych autora do 1928 r.