File of histopathological evaluation of nervous system diseases (1963) - nr 147/63

Rozpoznanie kliniczne, anatomiczne i histologiczne

Clinical, anatomical and histological diagnosis

Kora i istota biała są zepchniętena obwód i przy zachowanej podstawowej strukturze przedstawiają się,w zależności od poziomu, w postaci wąskich rąbków tkankowych, uciśniętych przez rozepchnięty płynem układ komorowy. Najbardziej zniszczone są okolice: skroniowa, potyliczna lewa, oraz otoczenie rogów przednich komór oraz akweduktu, który przedstawia się na przekroju w postaci olbrzymiej Jamy ograniczonej odgóry wąskim rąbkiem tkanki. Posuwając się od opon w kierunku układu komorowego stwierdza się następujące zmiany, mniej więcej jednakowegocharakteru na wszystkich poziomach. Opony są obrzękłe, miejscami jedna niezmiernie grube, z bogatą proliferacją włókien kolagenowych. Wśród włókien oraz przynaczyniowo widoczne resztki nacieków limfocytarnych czasami z pojedynczymi plazmocytami. Ponadto widoczne są wynaczynienia podpajęczynówkowe świeże, miejscami przybierające charakter rozległych krwotoków. Kora czołowa, potyliczna prawostronna ukształtowana jest prawidłowo, ale z dużymi zanikami komórkowymi. Istota biała obrzękłą, o rozluźnionej strukturze, z widoczną proliferacją astrocytową i uderzającym zastojem kapillarów i średnich naczyń. Najbardziej charakterystyczne zmiany występują w okolicy podwyściółkowej rogu skroniowego: napotyka siętam kilkanaście naczyń z naciekami limfocytarno plazmatycznymi oraz dwaskupiska ziarninującego nacieku przechodzącego na ściany komór. Wzdłuż całego układu komorowego martwica gąbczasta z proliferacją gleju tucznego i włóknistego. Obraz świadczy o przebytej sprawie zapalnej, najprawdopodobniej zwykłej ropnej bakteryjnej, która z opon podstawy przedostała się na wyściółkę, doprowadzając do /stopniowego zamknięcia układu komorowego.Następnie sprawa zapalna uległa zaleczeniu /świadczy o tym typ nacieku a narastające, w miarę bliznowacenia wodogłowie doprowadziło do zejściaz objawami obrzęku i krwotoku.

Histological diagnosis: Hydrocephalus internus post meningo ependimitidem. Haemorrhagia subarachnoidealis et oedema cerebri secundarium. Autopsy examination of 5,5-year-old patient was performed. Neuropathological evaluation in light microscopy was based on brain paraffin sections stained with Hematoxylin-eosin, Heidenhain and van Gieson method.The cortex and white matter were pushed to the periphery by the fluid-expanded ventricular system. Moving from the meninges towards the ventricular system, the following changes were found, which were more or less the same at all levels: the meninges were edematous, in some areas extremely thick, with a rich proliferation of collagen fibers. Remnant lymphocytic infiltrates were seen among the fibers and perivascularly. In addition, fresh subarachnoid extravasations were seen, locally taking the form of extensive hemorrhages. The frontal, right occipital cortex was formed normally, but with large cellular atrophy. The white matter was edematous, loosened in structure, with prominent astrocyte proliferation and significant stasis of capillaries and medium-sized vessels. The most characteristic lesions were found in the subependymal area of the temporal horn: several vessels with lymphocytic-plasmacytic infiltrates were found there, as well as two clusters of granulomatous infiltrate passing to the ventricular walls. Along the entire ventricular system, spongiotic necrosis with proliferation of mast cell and fibrous glia was seen. The picture was the evidence of an inflammatory process, most likely a simple purulent bacterial case, which had migrated from the basal meninges to the ependyma, leading to progressive closure of the ventricular system. Subsequently, the inflammatory case healed /the type of infiltration indicates this/, and the hydrocephalus, increasing with scarring, led to a descent with symptoms of edema and hemorrhage.