Dziadki

Polski Spisz to niewielki obszar Małopolski południowej, niezwykle zróżnicowany pod względem kulturowym. Jeszcze w latach 70. XX wieku, kiedy ukazały się „Spiskie teksty gwarowe z obszaru Polski” (1972) Józefa Bubaka, język mieszkańców regionu był jednolity, zarówno starsze, jak i młodsze pokolenia posługiwały się dobrze zachowaną gwarą. Jak w ciągu półwiecza zmieniła się mowa społeczności spiskiej? Jak bardzo jest zróżnicowana? Odpowiedź na te pytania przynosi zbiór tekstów gwarowych Heleny Grocholi-Szczepanek. Zebrany przez Autorkę materiał pokazuje, że współcześnie język Spiszaków upodabnia się do polszczyzny ogólnej, następuje stopniowe zatracanie cech dialektalnych. Mieszkańcy regionu używają powszechnie kodu mieszanego, łączącego elementy gwary i polszczyzny ogólnej. Mimo postępujących zmian gwara spiska nadal się utrzymuje i w każdej miejscowości można usłyszeć jej charakterystyczne brzmienie.