Archeologia Polski T. 59 Z. 1-2 (2014)

W naukowym piśmiennictwie archeologicznym ostatnich lat zauważa się niepokojące zjawisko występowania neosemantyzmów pochodzących głównie z języków angielskiego i niemieckiego, którymi bez powodu zastępuje się terminy dawne, znane, uświęcone tradycją. Z drugiej strony tworzy się niezbyt trafne określenia dwuwyrazowe (niesłusznie wypierające obo¬wiązujące od lat nazewnictwo), co do których można by zgłaszać zastrzeżenia natury poprawno¬ściowej (słowotwórczej). Archeologia, jako nauka stawiająca sobie za cel odtwarzanie społeczno--kulturowej przeszłości człowieka na podstawie znajdujących się w ziemi, na ziemi lub w wodzie materialnych pozostałości działań ludzkich, jak mało która dyscyplina powinna hołubić i chronić swe bogactwo, czyli także język i słownictwo

The occurrence in recent archaeological writing of neo-semantics taken straight from English or German, used without reason to replace old, accepted, traditional terms, is worrying at the very least. Equally unfortunate are somewhat inapt two-word phrases (wrongly pushing out long-used terminology), which can be questioned on the grounds of word-formation correctness. Being a science that aims at reconstructing man’s social and cultural past based on material remains found in the ground, on the ground and in the water, archaeology is particularly obliged to take care of and protect its wealth, including its language and terminology

25 cm