Główne założenia teoretyczno-metodyczne oraz możliwości badań biologii populacji pradziejowych w Europie środkowej

ill. ; 29 cm

il. ; 29 cm

Ujmowanie biologii człowieka w kategoriach populacyjnych oraz intensyfikacja badań mikroregionalnych w prahistorii stworzyło konieczność charakteryzowania populacji ludzkich zespołami cech - elementów w systemie sprzężeń zwrotnych: populacja – środowisko – technologia - organizacja. Należą do nich: wielkość populacji, zagęszczenie ludności, koncentracja terytorialna i jej zmienność, struktura osadnictwa i społeczny podział funkcji oraz mierniki stanu i dynamiki populacji (wymieralność, płodność, proporcja płci, struktura rodzin, przyrost liczebny, w tym ruch naturalny i migracje). Istotnymi czynnikami ekologiczno-kulturowymi, wpływającymi na powyższe parametry, są m. in. wszelkie schorzenia dające się uchwycić w badaniach paleopatologicznych. Uwzględnieniewymienionych kwestii jest również niezbędne w badaniach stanu i przyczyn przemian morfologicznego i fizjologicznego zróżnicowania grup ludzkich. Badanie zróżnicowania wewnątrz- i międzypopulacyjnego wymaga czułych metod statystycznych, w szczególności analizy wielocechowej. Ujęcie całokształtu zagadnień dotyczących przemian biologiczno-kulturowych wymaga interdyscyplinarnych badań zarówno szczegółowych, jak i teoretycznych