Archeologia Polski T. 60 (2015) Z. 1-2

W artykule omówiono problematykę związaną z sanktuarium mezolitycznym odkrytym na stanowisku w Bolkowie. Obiekt datowany jest na lata około 9350–9050 BP i wiąże się z najstarszym osadnictwem duvensejskim. Było to miejsce odbywania obrzędów i magii związanych z wierzeniami zamieszkujących tam społeczności łowieckich. Dotyczyły one różnych aspektów środowiska przyrodniczego i rządzących nimi sił natury. Głównym założeniem konstrukcyjnym sanktuarium była wysoka na 1,2 m budowla z żerdzi sosnowych, układ z kamieni oraz system wbitych w podłoże ostrzy cisowych na planie figury przypominającej Wielki Wóz. Towarzyszyły im depozyty składów ofiarnych oraz liczne przedmioty, w tym bezpośrednio związane z praktykami obrzędowymi.

The author discusses a Mesolithic sanctuary discovered in Bolków, dated to about 9350–9050 BP and associated with the oldest Duvensian occupation. It was a place of ceremonial rituals and magic linked with the beliefs of a local hunting community and related to different aspects of the natural environment and the forces of nature governing it. The main structural element was a structure of pinewood poles, 1.20 m high, a cluster of stones and an arrangement of sharpened yew points stuck into the ground, resembling the shape of the Big Dipper constellation. Offering deposits and numerous objects, some directly linked to ritual practices, accompanied these elements.

ill. ; 25 cm

il. ; 25 cm