Młodzież z osiedli popegeerowskich a kształtowanie społecznych zasobów lokalnych = Youth of former State Agricultural Farm estates as local human resources

Celem opracowania jest próba refleksji nad przyszłym kierunkiem rozwoju osiedli popegeerowskich (na przykładzie Chotla w gminie Izbica Kujawska, woj. kujawsko-pomorskie) oparta na analizie i ocenie aktualnych społecznych zasobów lokalnych reprezentowanych przez młodzież. W opracowaniu przyjęto, że kategoria ta w nieodległej perspektywie czasowej będzie wpływać na zasoby społeczne, te zaś przesądzą o tempie i kierunkach zmian obserwowanych na obszarach wiejskich. W związku z niepodważalnym faktem, że wsie popegeerowskie uważane są za jedne z najbardziej problemowych w planowaniu rozwoju obszarów wiejskich, a zasoby społeczne jej dorosłych mieszkańców cechuje brak więzi, zaufania i gotowości do współpracy, w opracowaniu podjęto próbę odpowiedzi na pytania: jakie są społeczne zasoby młodzieży mieszkającej w tego typu wsiach, czy zasoby te różnią się od zasobów społecznych ich rodziców i czy pozwalają one upatrywać szansy na poprawę sytuacji wsi popegeerowskich w przyszłości. Podjęta analiza ma charakter prognostyczny, co jest szczególnie istotne w przypadku obszarów problemowych. Szukając pewnych prawidłowości, można najogólniej wskazać, że w aspektach uznanych za zagrożenia dla rozwoju wsi popegeerowskich poglądy osób młodych i pozostałych członków społeczności są dość zbliżone, natomiast w kategorii szans rysują się istotniejsze różnice na korzyść osób młodych.

24 cm

This paper aims to reflect upon the future direction of development in former PGR (State Agricultural Farms) estates in Poland. Using the post-PGR estate of Chotel (central Poland) as a case study, the authors analyzed and evaluated the potential of the local youth as human resources for future development. It was assumed that the youth, as a social category, will in the nearest future influence the structure of human resources, which in turn will determine both the pace and the direction of change in rural areas. Given that post-PGR estates are considered some of the most problematic settlement forms with respect to rural planning, and given that their adult residents are known to exhibit loose social bonds, intensified enmity and lack of initiative for co-operation, a number of important questions arise. Firstly, what are the specific human resources of the youth in post-PGR estates? Secondly, how do these resources differ from those of their parents? Thirdly, do these resources give hope for future melioration of socio-economic problems inherent of post-PGR estates? The conducted analysis is prognosticating – a quality, which otherwise is extremely difficult to obtain in the context of the studied estates. The paper concludes that with regard to developmental threats in post-PGR estates the attitudes of the youth and the adults are similar. However, considering developmental opportunities the differences are more pronounced, in favor of the youth.