Krotka droga do Boga przez westchnienia, wzruszenia duchowne i strzeliste modlitewki

Na wyklejce wpis: Paula Rzymianka, za swiadectwem Hieronima S. w smutku naboznie wyspiewywała: Czemuś smutna Duszo moia? a czemu mię trwożysz? miey nadzieię w Bogu, albowiem mu ieszcze wyznawać będę: zbawienie oblicza mego, i Bóg móy. z Psal. 42; na karcie ochronnej wiersz: Co mam daięć BRATowo; więcey dać nie mogę // BÓG niechay da ci siebie, ia doń daię drogę. // Niechay BÓG da ci siebie, lecz po lat secinie, // A Ty day BOŻE! wzdychasz [?], day mi w tey godzinie! // Tak ci wzdychać przystoi: ia wzdycham, niech ciebie // BÓG stawi drogą krótką, nie tak spieszną w niebie. // Autor

Karty 41 verso i 42 recto niezapisane (prawdopodobnie zostały pominięte niechcący). Prawidłowa foliacja w prawym, dolnym rogu

I, 97 kart ; 14,5 x 9,5 cm.