A Tatar woman soldier in the Polish Army : Jennet Jabagi Skibniewska (1915-1992)

Jennet Jabagi Skibniewska (1915 Petersburg – 1992 Grozny) is the daughter of a Polish-Lithuanian Tatar woman, Helena Bajraszewska, and Vassan Girey Jabagi, who was the son of the last independent ruler of Ingushetia. When Soviet Russia thwarted the hopes of the peoples of the Caucasus of independence in 1920, Vassan Girey had to seek a new, adoptive fatherland. Thus the family came to Poland and settled in Warsaw. Vassan became a journalist, and Jennet and her two sisters attended Polish schools. Eventually Vassan chose Turkey as his second homeland, where he died in 1961. Jennet Jabagi’s life was a life of adventure. She inherited a love of military service from her Tatar and Caucasian ancestors and she became associated with this service at the age of 15. She was wounded two times – during the defence of Gdynia in 1939 and in the battle of Monte Cassino in 1944 – she came back to Poland in 1947. She earned the rank of lieutenant. She was a committed activist of the Association of Polish Tatars and the Muslim Religious Association during the post-war era, she collaborated with the editors of Tatar and Muslim periodicals in which she published memoir pieces and stories. She struggled for the unity of Polish-Lithuanian Tatar people, who experienced severe hardships after the Second World War and, who were separated from each other by a border barrier.

Cennet Cabağı Skibnievska (1915 Petersburg – 1992 Grozni), Polonya Tatar ailesinden olan Helena Bayraşevska ile özgür İnguşetya’nın son lideri Elci Cabagiyev’in oğlu Vassan Girey Cabağı’nın kızlarıdır. Sovyet Rusya’nın, 1920'de Kafkas halklarının bağımsızlık umutlarını sonlandırmasıyla, Vassan Girey, kendine yeni bir vatan aramak zorunda kaldı. Böylece aile Polonya'ya geldi ve Varşova'ya yerleşti. Vassan gazetecilik yapmaya başladı ve Cennet’le iki kız kardeşi Polonya okullarına devam etti. Nihayetinde Vassan, 1961'de hayata gözlerini yumduğu Türkiye'yi ikinci vatanı olarak seçti. Cennet Cabağı’nin çok hareketli bir hayatı oldu. Askerlik sevgisi Tatar ve Kafkas atalarından mirastı ve 15 yaşında bu hizmetle ilgi kurdu. 1939'da Gdynia'yı savunurken ve 1944'te Monte Cassino çatışmasında olmak üzere iki kez yaralandı. Teğmen rütbesine yükseldi. 1947'de Polonya'ya geri döndü. Savaş sonrası dönemde Polonya Tatarlar Birliği ve Müslüman Din Birliği’nin adanmış bir aktivisti olarak, anı eserleri ve hikâyeler de yayınladığı Tatar ve Müslüman süreli yayınlarının editörleriyle işbirliği yaptı. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra ciddi sıkıntı yaşayan ve birbirinden sınır bariyeriyle ayrılmış bulunan Polonya-Litvanya Tatar halkının birliği için mücadele etti.