Le chien est sorti. Pies wyszedł / wychodził / był… Ale gdzie on właściwie jest? : kilka uwag na temat wyrażania rezultatywności w języku francuskim i polskim

Celem niniejszego artykułu jest pokazanie, w jaki sposób dwa języki o odmiennych systemach czasowo-aspektowych wyrażają rezultatywność. Punktem wyjścia jest przykład w języku francuskim zaczerpnięty z pracy badaczy genewskich, na podstawie którego autorka udowadnia, że rezultatywność niezależnie od rodzaju jest wyrażana niezmiennie przez czas passé camposé. Część druga, poświęcona językowi polskiemu, zawiera omówienie kontekstowych ekwiwalentów francuskiego przykładu, co pozwala potwierdzić tezę, że rezultatywność semantyczna jest wyrażana przez formę dokonaną czasu przeszłego, natomiast rezultatywność pragmatyczna przez formę niedokonaną, a także sformułować dodatkowe wnioski dotyczące doboru elementów leksykalnych, konstrukcji składniowych oraz interpretacji wypowiedzeń w zależności od kontekstu.

The purpose of this paper is to show how two languages which have radically different temporal and aspectual systems express the perfect result value. The starting point of this paper is an example in French language taken from an article of two Genevian researchers on the basis of which the author proves that the perfect result, irrespective of its type, is always expressed with passé composé tense. In the second part discussed are Polish contextual equivalents of the example. Their analysis makes it possible to confirm the thesis that the semantic perfect result is expressed with the Polish Past Perfect and the pragmatic perfect result with the Polish Past Imperfect. The author also formulates several additional conclusions regarding lexical, syntax and interpretative choices.