Attachment in group psychotherapy : part 1 : theoretical aspects

The article presents the theoretical aspects of the use of attachment theory in group psychotherapy. In the literature, we can find a lot of research and publications regarding the use of this concept to understand individual and family psychotherapy, but less frequently in group psychotherapy. As it seems, this perspective can be useful for the understanding of the individual functioning of particular participants, the group process or the effectiveness of group psychotherapy, depending on the attachment style. Recent years have shown a growing interest in the implications of this concept to understanding group treatment, but further research is very necessary in this area. Although the article refers mainly to attachment in adulthood described in two dimensions – avoidance and anxiety, as well as to attachment styles known as secure, preoccupied, dismissive/avoiding or fearful/ disorganized, the first part presents the basics of Bowlby’s attachment theory, which has formed the basis for further conceptions. Next, we considered the understanding of group psychotherapy phenomena and possibilities of formulating therapeutic interventions based on attachment theory. In part two of the article, empirical studies on the use of attachment theory in group psychotherapy were reviewed.

Artykuł przedstawia teoretyczne aspekty wykorzystania koncepcji przywiązania w psychoterapii grupowej. W literaturze możemy znaleźć bardzo liczne badania i publikacje dotyczące wykorzystania tej koncepcji do rozumienia zjawisk w psychoterapii indywidualnej oraz rodzinnej, natomiast rzadziej do tej pory dotyczyły one psychoterapii grupowej. Jak się wydaje, perspektywa ta może wnieść swój wkład do rozumienia indywidualnego zachowania poszczególnych uczestników grupy, procesu grupowego czy efektywności psychoterapii grupowej w zależności od stylów tworzenia więzi. Ostatnie lata pokazują wzrost zainteresowania implikacjami tej koncepcji do rozumienia leczenia grupowego, jednak dalsze badania są w tym zakresie bardzo potrzebne. Choć w artykule odwoływano się głównie do przywiązania w dorosłości opisywanego na dwóch wymiarach: unikania i niepokoju, a także do stylów (kategorii) przywiązania znanych jako ufny/bezpieczny, zaabsorbowany, odrzucający/unikający, lękowy/zdezorganizowany, to w pierwszej części nakreślono podstawy koncepcji przywiązania wg Bowlby’ego, która dała asumpt do powstawania dalszych subkoncepcji. Następnie rozważano rozumienie zjawisk w psychoterapii grupowej przez pryzmat koncepcji więzi, a na koniec przedstawiono możliwości formułowania interwencji terapeutycznych w grupie w oparciu o tę koncepcję. W drugiej, osobnej, części artykułu dokonano przeglądu badań empirycznych dotyczących wykorzystania koncepcji przywiązania do psychoterapii grupowej.