Ultrastruktura, rozmieszczenie i transowarialny przekaz endosymbiontów u Cercopis sanguinolenta (Hemiptera, Cicadomorpha: Cercopidae) oraz Aphrophora alni (Hemiptera, Cicadomorpha: Aphrophoridae).

The endosymbiotic microorganisms occur in many species of sap-sucking insects. The endosymbionts are present both in Cercopis sanguinolenta (Cercopidae) and Aphrophora alni (Aphrophoridae). The endosymbionts are transmitted from one generation to the next transovarially. Both examined species have telotrophic ovaries. Ovaries of Aphophora alni are accompanied by two kinds of specialized cells termed bacteriocytes: bacteriocytes containing pleomorphic bacteria and bacteriocytes containing rod-shaped bacteria. Since the bacteriocytes harboring pleomorphic bacteria are more numerous than bacteriocytes containing rod-shaped bacteria, the pleomorphic bacteria represent the primary endosymbionts of Aphrophora alni. The rod-shaped bacteria are probably the secondary endosymbionts. After leaving the bacteriocytes, endosymbionts in Cercopis sanguinolenta migrate through the cytoplasm of the follicular cells and enter the perivitelline space where they accumulate and form a “symbiont ball”.

Mikroorganizmy endosymbiotyczne występują u wielu gatunków owadów odżywiających się sokiem roślinnym. W badaniach prowadzonych na dwóch gatunkach pluskwiaków Cercopis sanguinolenta (Cercopidae) i Aphrophora alni (Aphrophoridae) należących do nadrodziny Cercopoidea wykazano obecność bakterii symbiotycznych. Endosymbionty transportowane są z pokolenia na pokolenia na drodze przekazu transowarialnego. Obydwa badane gatunki posiadają owariole typu telotroficznego. W sąsiedztwie owariol u Aphrophora alni znajdują się wyspecjalizowane komórki, których cytoplazma wypełniona jest mikroorganizmami endosymbiotycznymi, zwane bakteriocytami. W bakteriocytach występują dwa rodzaje bakterii, pleomorficzne oraz pałeczkowate, każdy w osobnym bakteriocycie. Po opuszczeniu bakteriocytów, endosymbionty u Cercopis sanguinolenta przechodzą przez cytoplazmę komórek folikularnych do przestrzeni peryoocytarnej. Następnie gromadzą się w głębokim wpukleniu oolemmy na tylnim biegunie oocytu tworząc tzw. „kulę symbiotyczną”.