Influence of management practice on organization and structure of insect assemblages of mountain meadows in Gorce National Park.

Semi-natural ecosystems of mountain meadows in Gorczańskim National Park are characterized by exceptional diversity of species of beetles. The aim of this study was to assess what is the effect the meadow and pasture management on organization and structure of carabid beetle assemblages. The influence of management practices on species composition of ground beetles was tested using detrended correspondence analysis. Degree of beetle assemblages order were assessed using the method of nestedness. The relationship between ground beetle assemblages and environmental factors were tested using canonical correspondence analysis. Analysis of variance ANOVA was applied to estimate the differences in means of species diversity indices in relation to plant community and management. The material was collected from 54 mountain meadows in Gorczański National Park in period: May to September 2010. The 3000 individuals belonging to 52 species of beetles was applied in the analyses. Long-term grazing and mowing increased the diversity of beetles on most types of plant communities. However the mere fact of treatment does not affect the assemblages of beetles in the same way. It was also confirmed that the communities of late succession characterized lower species diversity. This fact clearly shows that lack of long-term management impoverishes the meadow communities in the mountains. The most useful tool to conserve the species rich meadows is the centuries-old traditional farming methods characteristic of the individual mountain patch.

Półnaturalne ekosystemy polan reglowych w Gorczańskim Parku Narodowym wyróżniają się wyjątkową różnorodnością gatunkową chrząszczy. Celem pracy była ocena jaki jest wpływ gospodarowania polanami na organizację i strukturę zgrupowań biegaczowatych. Badano wpływ dwóch metod gospodarowania: koszenia i wypas. Wypływ zabiegu na skład gatunkowy biegaczowatych badano za pomocą beztrendowej analizy korespodencji. Stopień uporządkowania zgrupowań chrząszczy oceniano przy pomocy metody nestedness. Relacje między zróżnicowaniem zgrupowań biegaczowatych a czynnikami środowiskowymi badano za pomocą kanonicznej analizy korespondencji. Analizą wariancji ANOVA oceniono jak zmieniała się różnorodność gatunków chrząszczy przed i po zabiegu koszenia lub wypasu. Materiał zbierano na 54 polanach reglowych w Gorczańskim Parku Narodowym od maja do września 2010 roku. Podczas badań terenowych zebrano 3000 osobników należących do 52 gatunków z rodziny biegaczowatych. W wyniku przeprowadzonych badan stwierdzono, że wypas i koszenie zwiększają różnorodność chrząszczy na większości typów polan. Natomiast sam fakt zabiegu nie ma wpływu na zgrupowania biegaczowatych. Potwierdzono także, że zgrupowania środowisk sukcesyjnych, charakteryzują się niską różnorodnością gatunkową biegaczowatych. Powyższy fakt jednoznacznie wskazuje jak wielkim zagrożeniem dla ekosystemów łąkowych Gorców jest ich dewastacja związana z sukcesją zbiorowisk leśnych. W celu ich ochrony należy objąć je czynną ochroną, której typ i natężenie powinno być zrównoważone i mieć charakter jak najbardziej zbliżony do tradycyjnych wielowiekowych metod gospodarowania charakterystycznych dla poszczególnych polan.