POLAND AND RUSSIA EUROPEAN DEBATE ABOUT SAFETY SYSTEM AFTER THE COLD WAR

Temat podejmuje analizę europejskiego systemu bezpieczeństwa po zimnej wojnie. Problem ten stanowi jeden z głównych aspektów relacji polsko-rosyjskich. Pozimnowojenny porządek międzynarodowy znacząco różni się od ładu zimnowojennego. Mimo tego, iż na pierwszy rzut oka można zaobserwować zbieżność spojrzeń w zakresie kształtu przyszłego ładu globalnego i regionalnego oraz sposobu zarządzania nim, trzeba zauważyć, że zarówno Polska jak i Rosja w aspektach tych przejawiają odmienny model rozwiązywania kryzysów. W rozdziale pierwszym przedstawione zostały modele architektury bezpieczeństwa europejskiego obejmujące zarówno doktrynę jak i praktykę dyplomacji Federacji Rosyjskiej oraz Polski. Zagadnienie to obejmuje kwestie typologii bezpieczeństwa oraz przedstawia dwa odrębne modele ładu międzynarodowego Polski i Rosji po 1989 roku pokazując tym samym ich podobieństwa i różnice. W rozdziale drugim przedstawione są główne wyzwania bezpieczeństwa międzynarodowego jakie nastąpiły w świecie po 11 września 2001 roku oczywiście w perspektywie polityki zagranicznej Polski i Federacji Rosyjskiej. Ponadto przedstawione zostały zmiany agendy hierarchii w świetle bezpieczeństwa, nowe źródła zagrożeń, ich rozwój i skutki oraz specyfikę spojrzeń w tych kwestiach dwóch, odrębnych aktorów Polski i Federacji Rosyjskiej. W rozdziale trzecim została podjęta analiza specyfiki oraz perspektywy Polski i Federacji Rosyjskiej na bieżące wyzwania bezpieczeństwa międzynarodowego w aspektach instytucjonalnych oraz dwustronnych. W tej części pokazany jest stosunek Polski jako państwa należącego do struktur europejskich zaprezentowane jest przede wszystkim myślenie europejskie, bliskie Stanom Zjednoczonym. Rzeczpospolita zatem preferuje współpracę wielostronną. Opowiada się za unilateralna wizją porządku międzynarodowego. Wielobiegunowy system, popierany przez USA, przede wszystkim miał na celu wspieranie pokoju oraz zaangażowanie we współpracę wielu aktorów sceny międzynarodowej. Rosja prezentuje natomiast myślenie klasyczne, neoimperialne, w ramach którego jawi się jako jednostka z wyjątkowym statusem, która ustanawia warunki dla innym. Tworzy prawo ale nie jest mu w żaden sposób podległa. Rosyjskie koncepcje znacząco różnią się od polskich, jednak w ramach działań zmierzających do wzmocnienia podstaw bezpieczeństwa a także funkcjonowanie w przestrzeni euroatlantyckiej warunkuje utrzymani między Polską a Federacją Rosyjską pozytywnych relacji. Zarówno Polska jak i Federacja Rosyjska w swojej wizji powstawania ładu wielobiegunowego dostrzegają konieczność współpracy między sobą. W kwestii tej zakład się, że nie może być podjęta budowa stabilności globalnej, stworzenie architektury bezpieczeństwa europejskiego bez takiego partnera jakim jest Rosja. Unia Europejski, a także Polska wielokrotnie ukazywały konieczność budowy partnerstwa globalnego i to właśnie z Federacją Rosyjską, bowiem dzięki temu rozwinie się zjawisko multilateralnego podejścia do wielu problemów międzynarodowych. Zatem Polska i Rosja w debacie o architekturę bezpieczeństwa europejskiego przedstawiają dwie perspektywy, które mimo różnic kształtują ład międzynarodowy.

Undertake analysis about the European security system after the Cold War. This problem is one of the main aspects of Polish-Russian relations. Post-Cold War international order is significantly different from the Cold War order. Despite the fact that at first glance, one can observe the convergence of glances in the shape of future global and regional governance and how to manage it, it should be noted that both Poland and Russia in aspects such as having a different model of crisis resolution. The first chapter presents the models of the European security architecture, including both the doctrine and practice of diplomacy, Russian and Polish. This issue includes a typology of safety issues and presents two distinct models of Polish and international order in Russia after 1989, thereby demonstrating their similarities and differences. The second chapter describes the main challenges to international security that have occurred in the world after September 11, 2001, of course, in the perspective of Polish foreign policy and the Russian Federation. In addition, changes to the agenda presented in the light of the security hierarchy, new sources of threats, their development and specificity of effects and looks at these issues two separate actors, Polish and Russian Federation. The third chapter was taken with the specific case and the prospects of Polish and Russian Federation on the current challenges to international security and bilateral institutional aspects. In this part of the Polish attitude is shown as a country belonging to the European structures is presented primarily European thinking, close to the United States. The Republic therefore prefers multilateral cooperation. In favor of unilateral vision of international order. Multipolar system, supported by the U.S., primarily aimed at promoting peace and commitment to cooperation of many actors on the international scene. Russia presents the classic thinking, neo-imperialist, in which is seen as an entity with a unique status, which sets the conditions for others. Creates a right but it is not him in any way subordinate. Russian concepts are significantly different from Polish, but in an effort to strengthen the foundation of security and the functioning of the Euro-Atlantic space determines the maintenance between the Polish and the Russian Federation of positive relationships. Both Poland and the Russian Federation in its vision of the emergence of a multipolar order recognize the need for cooperation among themselves. In terms of this undertaking is that it can not be made the construction of global stability, the creation of the European security architecture without a partner, which is Russia. The European Union, and Poland has repeatedly showed the necessity of building a global partnership, and it is with the Russian Federation, because thanks to this phenomenon will develop a multilateral approach to many international problems. Thus, Poland and Russia in the debate on European security architecture represent two perspectives that despite differences shape the international order.