Nostalgia jest wszechobecna, jej ślady możemy znaleźć niemal wszędzie. Nostalgia jest również ponadczasowy i kocha pop-kulturę. Czy ktoś kiedykolwiek przewidzieć, że wizerunek Marilyn Monroe będzie nadal popularny po pięćdziesięciu latach. Tak funkcjonuje nostalgia. Jej podstawie założenie - o tęsknocie za czymś bezpowrotnie utraconym, jest wielokrotnie używane, przetwarzane, i ożywiane na nowo przez kulturę wokół nas. Jest obecna wszędzie, od filmów, które oglądamy, gazet, które czytamy, do ubrań jakie ubieramy. na poziomie intersubiektywnym nostalgia jest dostępna dla każdego członka danej / wspólnej kultury i historii. W czasach globalizacji kultury wpływa ona prawie na każdego. Może być również bardzo mała, prywatna, osobista lub ograniczona do niewielkiej grupy ludzi, jako słodko-gorzki sposób patrzenia z perspektywy czasu na przeszłość, lub delikatny sposób radzenia sobie z "bezpowrotnie utraconym". Jest czymś w rodzaju egzorcyzmów społecznych z przeszłością. Wreszcie nostalgia jako zjawisko społeczne pomaga nam radzić sobie z samotnością i izolacją. W innym przypadku, jak twierdzą niektórzy psycholodzy, nie każdy jest zdolny do nostalgicznych emocji. Ale jeśli nostalgia dotyczyłaby tylko nas samych nie interesowała by nikogo, poza nami. Nostalgia nie polega tylko tworzeniu, lub przetwarzaniu stylów na modę retro, ale przede wszystkim jest wyrazem ważnych obaw i trosk o teraźniejszość.Jako słowo przebyło długą drogę i ewoluowało od opisu patologii szwajcarskich żołnierzy stacjonujących poza granicami kraju, do tęsknoty za dzieciństwem, do konkretnych epok, czasów historycznych, lub, najczęściej do młodości. Jest to specyficzny wehikuł czasu, który zabiera nas do miejsc, gdzie pragniemy się znowu znaleźć, ale które są nieosiągalne być może tylko poza sferę marzeń.Nostalgia używa tej samej eskapistycznej trajektorii, ponieważ głównym sentymentem darzy ona wyidealizowaną i odległą przeszłość, bardziej niż skorumpowaną i niebezpieczną teraźniejszość. Dlatego nostalgia i mitu często idą w parze i wzajemnie się przenikają. Nostalgiczne opowieści uwielbiają mity jaka swą bazę. Nostalgia używa mitu i pryzmatu przeszłości jako czegoś bardziej wartościowego, aby pokazać nam, że teraźniejszość jest w jakiś sposób niedoskonała.Postmodernistyczna estetyka stworzyła film nostalgiczny. Według Fredricka Jamesona, inauguracyjny film tego nowego stylu to "American Graffiti" George'a Lucasa. W latach siedemdziesiątych możemy zaobserwować prawdziwy nostalgiczny boom, zwłaszcza za dekadą lat pięćdziesiątych, jako że był to czas młodości dla pokolenia baby boomers - wyżu demograficznego. Film Nostalgiczny w latach siedemdziesiątych poprzez mity osadzone w przeszłości, komentował aktywnie o współczesnych problemach.
Nostalgia ubiquitous we can find its traces almost everywhere. It is also timeless and loves pop-culture. Would somebody ever predict that Marilyn Monroe image will be still popular after fifty years. Nostalgia does that. Its basing assumption – about longing for something irretrievably lost, is repeatedly used, recycled, and revived by the culture around us. It is present everywhere, from the movies we watch, papers we read, commercial we encounter, fashion we use. On the inter-subjective level nostalgia is available for any member of a given/shared culture, and history. In a times of globalised culture it affects almost everyone. It can be also very small, private, personal, or limited to a small group of people, bitter-sweet way of looking back in time on past, reliving a “history” of our live, or a gentle way of dealing with the “irretrievably lost”. Something like a social exorcism of the past. Finally nostalgia as a social phenomenon helps us cope with loneliness and isolation. In other case, as some psychologist claim, not everyone is capable for nostalgic emotions. But if nostalgia was only about ourselves, it would not interest anybody, perhaps, except us. Nostalgia is not only creation, or recreation of style – retro, but first of all it is an expression of valid concerns about present tense.As a word it came a long way, and evolved from medical pathology describing homesickness of Swiss soldiers stationing outside their country, to longing for childhood, certain places, objects, historical times, or, most commonly, youth. It is an unique time machine that takes us to the places, where we ache to be again, but which are unreachable maybe except the dreams sphere. Nostalgia burden about the irretrievability connotes bitter-sweet emotions. Nostalgia shares the same escapist trajectory with a myth, because it puts attention and sentiment on some idealized and far past, rather than on corrupted and dangerous present time. That is why nostalgia and myth often come together and permeate each other. Nostalgic tales love to use myths as its foundations. Nostalgia uses myth, and the idea of past as something more meaningful than the present time, to show us that the present is deficient. Postmodern aesthetics created nostalgia film. According to Fredrick Jameson, the inaugural movie of this new style was "American Graffiti" by George Lucas. During 1970's we can observe a true nostalgic boom for the past, especially for the 1950's, as it was a time of youth for baby boomers. Nostalgia film in 1970's explores the myths of the past, to comment actively on current concerns.
