Subjective assessment of important aspects of quality of life of the selected locomotor system trauma

Celem niniejszej pracy magisterskiej jest ocena jakości życia osób po wybranych urazach narządu ruchu (kończyny dolnej, miednicy, kręgosłupa bez uszkodzenia rdzenia kręgowego). Analizowano życie codzienne osób badanych oraz stan psychiczny i emocjonalny. Uwagę skupiono także na stylu życia, sytuacji zawodowej, wsparciu społecznym oraz sferze społecznej funkcjonowania chorych. Grupę badawczą stanowiło 90 osób (38 kobiet i 52 mężczyzn) po urazie narządu ruchu. Informacje dotyczące jakości życia gromadzono, wykorzystując autorską ankietę przeprowadzoną po zakończonej hospitalizacji.Najważniejsze wyniki. Najliczniejszą grupę stanowili pacjenci po urazie kończyny dolnej – 80%. Pomocy w samodzielnym wykonywaniu czynności dnia codziennego wymaga 84,5% badanych. Większość respondentów bo, aż 84,4% jest zadowolonych ze swojego życia. Na wsparcie ze strony najbliższych może liczyć 84,4% ankietowanych. Uraz narządu ruchu wpłynął niekorzystnie na sferę zawodową 55,6% badanych. Subiektywna ocena jakości życia osób po urazie narządu ruchu utrzymuje się na poziomie średnim (28,9%) oraz dobrym (26,7%). Wnioski. Z przeprowadzonych badań wynika, że płeć ma znaczenie w ocenie samodzielności w codziennym funkcjonowaniu osób po urazie narządu ruchu. Im wyższy poziom wsparcia społecznego, tym lepsza ocena poziomu zadowolenia z życia. Osoby z wykształceniem zawodowym oraz wyższym gorzej oceniają swoją jakość życia. Uraz narządu ruchu wywołuje niekorzystne zmiany w sferze zawodowej badanych natomiast nie powoduje zmian w stanie psychicznym ani pogorszenia nastroju.

The aim of the study is the evaluation quality of life patients after locomotor system trauma. One analysed the everyday life of persons examined, the state of mind and emotional. The attention was concentrated also on the lifestyle, the ability to earn, the assistance and the social sphere ill. Study group consisted of 90 patients (38 womans and 52 mens) with locomotor system trauma. Data was collected by the author’s questionnaire filled out after hospitalization.Results. The largest group of patients after lower limb trauma – 80%. Help in carrying out activities of daily living requires 84,5% respondents. Majority of respondents (84,4%) are satisfied with their lives. The support of the next can count 84,4% respondents. The locomotor system trauma adversely affects the professional situation 55,6% respondents. Subjective assessment of quality of life of people with locomotor system trauma mobility remains at medium (28,9%) and good (26,7%).Conclusions. Studies show that gender is important in assessing the independence of the daily life of people with locomotor system trauma. The higher the level of social support, the better the assessment of the level of satisfaction with life. People with vocational education and higher worse assess their quality of life. The locomotor system trauma causes adverse changes in the workplace, does not the changes in mental status or worsening of mood.