Idea białości w Stanach Zjednoczonych na podstawie Irlandczyków, Włochów i ŻydówPromotor:Dr Łukasz WordliczekW dzisiejszych czasach w Stanach Zjednoczonych to, co oznacza być białym wcale nie oznaczało tego samego jeszcze trzysta lat temu. Biali Anglo – Saksońscy protestanci odgrywali kierowniczą rolę nad resztą społeczeństwa, w tym także nad tą etnicznie białą. Celem tej pracy jest pokazanie pewnego paradoksu, bowiem podczas tworzenia Amerykańskiej tożsamości „Amerykanin” był zdefiniowany jako biały, zaś białość było stanem, który trzeba było osiągnąć. To właśnie w tym kontekście kreuje się idea białości, która stanowi podstawę tej pracy, i jest szerzej zdefiniowana w pierwszym rozdziale. Dla wczesnych kolonialistów kolor biały był kolorem czystości i perfekcji, zaś kolor czarny niósł za sobą negatywne wartości i stał się podstawą oddzielenia Afrykańczyków od innych grup etnicznych. Jednak nie tylko Afro – Amerykanie stanowili uciskaną warstwę społeczną w Stanach Zjednoczonych, bowiem Irlandczycy, Włosi i Żydzi także musieli przejść bardzo długą i krętą drogę by stać się pełnoprawnymi obywatelami Stanów Zjednoczonych. Drugi rozdział pracy jest poświęcony tym nacjom, bowiem przybyły one do miejsca gdzie ich status nie był równy statusowi Anglo –Saksończyków. Jednak każda z tych grup w końcu, z czasem stała się częścią tej dominującej, nazywaną rasą Kaukaską. Cały proces dążący do bycia traktowanym jako jedna rasa kaukaska był niezwykle trudny i złożony, co jest widoczne w drugim rozdziale pracy. Bycie białym oznaczało bycie zasymilowanym z amerykańskim „mainstreamem”, bowiem Stany Zjednoczone posiadają pewny zestaw standardów kulturowych, a zrozumienie i posiadanie ich jest biletem do mainstreamu. W skład tych standardów wchodzi podejście do języka, religii, jak również jedzenie, muzyka, folklor etc. Jednak nie oznacza to że Ameryka wymaga homogeniczności, chociaż wyznacza ona limity poza które nie można wyjść. Zarówno Irlandczycy, Włosi jak i Żydzi dążyli do „mainstreamu” amerykańskiego, chcieli stać się pełnoprawnymi obywatelami. Jednak droga tych nacji do białości była niezwykle trudna. Koncepcja „białości” nie była związana tylko i wyłącznie z kolorem skóry, ale także z kształtem i rozmiarem czaszki, fizjonomią, kolorem oczu, włosów i fizycznością. Najlepszym tego przykładem są Irlandczycy, którzy nie tylko nie byli postrzegani jako biali, ale także postrzegano ich stereotypowo jako leniwych, brudnych i uzależnionych od alkoholu. Taka sama sytuacja dotyczyła Włochów w Stanach Zjednoczonych, choć jednak można zauważyć pewne różnice, bowiem Włosi zatracili swą „białość” poprzez asymilację z grupami „non-whites”. Porównując sytuację Irlandczyków czy też Włochów z sytuacją Żydów w Stanach Zjednoczonych, można bardzo łatwo zauważyć, że ich sytuacja była najbardziej złożona, wszak byli oni nie tylko religijną, ale także etniczną mniejszością, także nie traktowaną jako białą. Jednak zarówno Irlandczycy, Włosi, czy też Żydzi stali się częścią „mainstreamu” amerykańskiego w dwudziestym wieku, wszystkie te grupy wpasowały się w społeczeństwo amerykańskie. Stało się to dzięki wierze, uporczywości i niezwykle ciężkiej pracy, zaś nie przez ich kolor skóry, który jak już dzisiaj wiemy jest biały. Jednak dzisiaj nie można powiedzieć, że nie istnieje już problem białości, że nie istnieją grupy które nadal dążą do bycia postrzeganym jako biali. Tak jak Włosi i Irlandczycy wiele dekad wcześniej dążyli do białości, tak można rzec w dzisiejszej rzeczywistości Latynosi to czynią
Whiteness in America, the case study of the Irish, Italians and JewsNowadays in the United States what it means to be „white”, over three hundred years ago did not mean the same thing. In those days White Anglo – Saxon Protestants played the leading role over the rest of the society, including over the ethnically white. In the times when American identity was being created, the term “American” was defined as white, and “whiteness” was a condition that had to be achieved. In this context the whole concept of “whiteness” has flourished, and which is thoroughly discussed and defined in the first chapter of the work. For early colonialists “white” was the color of purity and perfection, and black was associated with negative values, and became the basis for the separation of Africans from other ethnic groups. However not only African – Americans had been oppressed in the United States, since the Irish, Italians and Jews also had to undergo a long and distant road to become a full citizen of the United States. The second chapter of the work is devoted to the above mentioned groups, since these nations came to a place where their status was not equal to the Anglo – Saxon status. However, each of them in time, became a part of the Caucasian race. The whole process of striving to become a part of the Caucasian race was extremely difficult and complex. Moreover, in the United States being white meant being assimilated to the American mainstream, which in turn meant that one had to possess a certain set of cultural standards, which included language, religion, as well as food, music and folklore understanding. However one has to keep in mind, that this did not mean that America required homogeneity, the United States simply sets limits beyond which one cannot leave. Irish, Italians and Jews sought their way to the American mainstream, since they wanted to become full citizens, but their road to whiteness was extremely long and difficult. What is more, the pure concept of “whiteness” was not only assimilated with the color of skin, but also with the shape and size of the skull, general physiognomy, eye and hair color or structure and finally with physicality. The Irish serve as the best example, since not only they were not seen as white, but also they were perceived as lazy, dirty and with alcohol addiction. The same situation concerned the Italians in the United States, although one has to remember, that some differences can be seen, since Italians lost their “whiteness” through assimilation with “non – white” groups. However when comparing the situation of the Irish or Italians, the situation of Jews in the United States was the most complex, after all, they were not only a religious minority but also an ethnic one, which also was not treated as white. One has to remember that all in all the Irish, Italians and Jews became a part of the American mainstream in the twentieth century, all of these groups finally fit into the American society. All of this occurred due to their faith, persistence, and extremely hard work, and not thanks to their skin color, which as we all know today is white. However on has to note, that one may not say, that nowadays the problem of whiteness does not exist, since there are still groups that continue to strive to be perceived as white. Just as Italians and the Irish many decades ago sought to whiteness, in today’s reality Latinos are doing so.
