The Bachelor thesis is connected with Wiktor Tsoy and the group "Kino". As we know, underground music started to create in Gorbacev's rules. In hard technical condition wrote it's songs bands like: "Mashina Wremieni", "Alisa" or "Akwarium". The crucial role at that time plays the Leningrad's rock-club. The most important music centres are Moscow and Leningrad. In that places, young, talented people had his unofficial musical repetitions. During one of them, the "Kino" vocalist - Victor Tsoy, was meting some people, who had an influence on his career. Among group's, creating at that time, the "Kino" is really worth attention. Vicor Tsoy became famous of his rebellious, aggressive songs "Pieremen". It's seems to be interesting, that his attitude had not any connection with his personal opinions. He was a devoted husband and dad. As we know from the interviews, which he often regretted to get, he did not want any changes in his life. On the contrary, he created many song, connected with bad soviet's rules, rebellious, bad lives conduction. He had his gloomy image, was interested in martial arts. That factors played crucial role in creating, by his fans opinion about "last hero". In fact, he was really romantic, sensitive person, who was ready to fight only for his family. "Kino's" compositions are not only aggressive songs. Most part of it Tsoy dedicated to his closes. There are also many songs, which presents his inner feelings by using the lyrical nature's descriptions. In fact, the musician had his romantic attitude to life. He created his songs on influence of strong feelings. Like romantic heroes liked night and loneliness. The family and friend were for him like muse, which get strength to live. After his tragic death were created a lot of places to commemorate him. Many bands started also to imitate his compositions and unique image. There are, among others, "Zolty Fevrel" or "BekXan"
Praca dotycząca twórczości Wiktora Tsoya i grupy "Kino". Jak wiadomo, w okresie rządów Michaiła Gorbaczowa dopiero zaczyna stopniowo wykształcać się rosyjska muzyka rockowa. W tych, niesprzyjających, warunkach tworzą takie zespoły, jak "Akwarium", "Maszyna Wremeni" czy "Alisa". Bardzo ważną kulturową rolę spełnia w tym okresie, tak zwany, "Leningradzki rock-klub" promujący młodych, obiecujących artystów. W tym czasie wykształcają się również dwa ośrodki, w których powstaje, wciąż jeszcze niepopularna w Rosji, muzyka rockowa. Są to Moskwa i Leningrad. W tym drugim rozwój ten przebiega nieco efektywniej. Właśnie tam, w tak zwanych "kwartirnikach", czyli nieoficjalnych spotkaniach muzyków-amatorów, Wiktor Tsoy- lider słynnego w późniejszym czasie zespołu "Kino" poznaje ludzi, którzy w późniejszym czasie odegrają ważną rolę w rozwoju jego muzycznej kariery. Niewątpliwie, spośród wielu innych zespołów, których rozwój działalności przypada na okres Pierestrojki, warto wyróżnić właśnie grupę "Kino" z jej charyzmatycznym wokalistą na czele. Tsoy do dziś pozostaje postacią sporną, charakterystyczną i pozostającą w pamięci wiernych fanów. Swoją popularność zawdzięcza przede wszystkim dość mrocznemu i buntowniczemu wizerunkowi scenicznemu. Tworzył bardzo kontrowersyjne, jak na tamten okres, utwory, dzięki którym zasłużył sobie na miano " ostatniego bohatera" swoich czasów. Był postacią skrajnie niejednolitą. Krzykliwe i dość ostre w wymowie teksty jego piosenek nie miały bowiem nic wspólnego z życiowymi poglądami artysty. Okazuje się, że prywatnie Wiktor Robertowicz Tsoy nie był w połowie tak bojowiniczy, jak na scenie. W wywiadach, których jako gwiazdor niespecjalnie lubił udzielać, muzyk podkreśla, że nie chce walczyć z zastojem i obecnym systemem władzy. Ponadto, w pełni zadowala go jego ciężka praca palacza w kotłowni i trudne warunki w jakich przychodzi mu funkcjonować. Najważniejszą cenność stanowią dla niego rodzina i przyjaciele, którym poświęca większość tekstów swoich piosenek. Zastanawiający jest więc fakt, dlaczego osoba spokojna, można powiedzieć, że przykładny ojciec i mąż, pisze tak prowokacyjne utwory. Sam wielokrotnie powtarza, że pisze z potrzeby serca a jego teksty stanowią odzwierciedlenie poglądów życiowych piosenkarza. Z drugiej strony nie zgadza się z powszechnie znaną opinią na jego temat, jakoby był buntownikiem walczącym z władzą. Na taki odbiór muzyka przez publikę, z pewnością, ogromny wpływ miał jego charakterystyczny wizerunek- przywdziewane czarne kostiumy, niechęć w stosunku do dziennikarzy, małomówność, przejawiane zainteresowanie wschodnimi sztukami walki i energiczność, czasem granicząca z agresywnością na scenie. To właśnie dzięki tym cechom i niebywale melodyjnej, łatwo wpadającej w ucho muzyce, Wiktor Tsoy pozostał w pamięci fanów po dziś dzień. Należy zwrócić jednak uwagę, że znaczna część twórczości "Kino" to nie krzykliwe, pretensjonalne i wrogie w stosunku do władzy teksty a liryczne opisy przyrody a także piosenki komponowane dla rodziny i przyjaciół, w których odzwierciedlają się silne przeżycia artysty. Mowa tu przede wszystkim o takich piosenkach, jak "Pieśń dla B.G", "Wosmiklasnica" czy "Małysz". Nietrudno zauważyć, że Wiktor Tsoy jawi się ucieleśnieniem człowieka romantycznego. W tekstach piosenek, często, ukazuje swoje emocje używając różnorakich opisów przyrody. Ponadto, bardzo ważną rolę w jego twórczości odgrywa zjawisko nocy, która, niczym w poematach romantycznych, jawi się czymś tajemniczym i mistycznym. We wspomnieniach rodziny i przyjaciół można doszukać się informacji, że artysta, będący typem melancholika, często pisał teksty pod wpływem silnych emocji. Jednakże to buntowniczy wizerunek, a nie wrażliwość na otaczającą rzeczywistość sprawiły, że Wiktor Tsoy na zawsze pozostanie w pamięci fanów. Po jego tragicznej śmierci powstało wiele miejsc kultu muzyka, a także zespoły, próbujące nawiązywać do jego twórczości. Mowa tu przede wszystkim o grupach "Żiostkij Fewral", "BekHan".
