Religijność a religijne formy radzenia sobie ze stresem.

The purpose of this study was to identify the relationship between religious orientation and religious coping strategies. Participants have completed self-report measures of religious coping (Polish version of the RCOPE questionnaire) and religious orientation (Polish version of the NIRO scale). A positive relationship between extrinsic religious orientation and religious coping strategies connected with obtaining control of situation has been observed. Higher intrinsic orientation scores were significantly associated with higher scores on four scales of religious coping: (1) psychological comfort and closeness to God, (2) the transformation of life, (3) obtaining a control of situation (4) intimate, close and personal relationships with other and God. Quest orientation does not correlate with any of the scales of religious coping significantly, but negative associations between quest orientation and subscale of coping: “individual, no-religious coping, “spiritual dissatisfaction” and “interpersonal religious discontent” have been noticed.

Celem badania było określenie zależności między orientacją religijną a stosowanymi formami religijnego radzenia sobie. W badaniu użyto polskiej wersji kwestionariusza RCOPE Pargamenta i Koeniga (1997), mierzącego religijne radzenie sobie oraz polską wersję skali NIRO Francisa (2007), służącą określeniu orientacji religijnej. W związku z tym, że u 58% badanych nie wyodrębniono wiodącej orientacji religijnej a grupy osób z dominującą religijnością zewnętrzną, wewnętrzną i poszukującą były małoliczebne, to analiza międzygrupowa nie została przeprowadzona. Wyniki zastosowanej korelacji Spearmana dowodzą, że istnieje słaba, pozytywna zależność między zewnętrzną orientacją religijną a tymi strategiami religijnego radzenia sobie, których funkcją jest uzyskiwanie kontroli. Dodatnie, umiarkowane korelacje wykryto pomiędzy wewnętrzną orientacją a formami religijnego radzenia sobie, służącymi: (1) osiągnięciu komfortu psychicznego i bliskości Boga, (2) przemianie życia, (3) uzyskaniu kontroli i (4) nawiązaniu intymnych – bliskich, osobistych związków z innymi i Bogiem. Poszukująca orientacja religijna nie koreluje w stopniu istotnym statystycznie z żadną ze skal religijnego radzenia sobie, ale wykryto negatywne, umiarkowane zależności między poszukującą orientacją a podskalami: „samodzielne radzenie sobie”, „duchowe niezadowolenie” i „interpersonalne niezadowolenie religijne”.