Relacja między nadawcą a odbiorcą w czasopiśmie dla młodzieży "Bravo"

The aim of this work is to show how establishing a relationship takes place between the sender and receiver in the magazine for youth 'Bravo'. Constructing a relationship is very important since the existence of the paper depends on it. A reader attached to the magazine will buy it regularly, ensuring its existence. It is in fact a way of manipulating the reader. The main method of manipulation used by the editors of 'Bravo' is creating the sender as a friend. This creation starts at the level of themes and common interest of the world of show business of the reader and the sender. The sender also has an emotional and exaggerated attitude, which is right for teenagers, to all matters submitted in the paper. Any trifle here becomes a great sensation. The language used by the editors is to remind the language teenagers use, but it is rather far from it in fact. They use colloquialisms and vocabulary considered to be youth, which are supplemented by borrowings as well as professional vocabulary in order to make the magazine seem serious.

Celem pracy jest ukazanie jak przebiega nawiązywanie relacji między nadawcą a odbiorcą w czasopiśmie dla młodzieży „Bravo”. Jej zbudowanie jest bardzo ważne, gdyż od niej zależny jest byt pisma. Czytelnik przywiązany do gazety będzie ją kupował regularnie, zapewniając jej istnienie, jest to w rzeczywistości sposób manipulacji czytelnikiem. Główną metodą stosowaną przez redakcję „Bravo” jest wykreowanie nadawcy na kolegę czytelnika. Kreacja ta rozpoczyna się już na poziomie tematyki, wspólnego zainteresowania czytelnika i nadawcy światem show-biznesu. Nadawca wykazuje także właściwy nastolatkom emocjonalny i wyolbrzymiający stosunek do wszystkich przedstawianych w piśmie spraw, każda drobnostka staje się tu wielką sensacją. Stosowany przez redakcję język ma przypominać język młodzieży, w rzeczywistości jest raczej od niego dość daleki. Wykorzystuje słownictwo potoczne i takie które uważa za młodzieżowe, co jest uzupełnione przez zapożyczenia oraz słownictwo profesjonalne, które ma sprawiać, żeby gazeta wydawała się poważna.