Wittgensteins phenomenology - an abandoned project

The main goal of this work is to show Wittgenstein's reasons for developing his theory of phenomenology and to indicate why he finally decided to abandon the whole project. In my paper I am presenting three different meanings of Wittgenstein's phenomenology. First meaning is sketched in his early text "Some Remarks on Logical Form". At the beginning his idea of phenomenology is strictly connected with Tractatus, at that time the main goal of his phenomenology is to create an ideal language, language on the basis of which we could decide which sentence is meaningful and which is not. In the second meaning phenomenology could be understood simply as a description of a phenomenon. And finally phenomenology could be taken in it's most philosophical meaning – phenomenology is a grammar of our language and it's goal is to make our language clear.This work has four parts. Part one is presenting Wittgenstein's phenomenology from historical point of view. Second part is showing which philosophical problems forced Wittgenstein to come back to philosophy after Tractatus, and why he decided to speak about phenomenology. Third part is devoted to philosophical analysis of Wittgenstein's phenomenology. Fourth part presents Wittgenstein's phenomenology in practice, it shows how his phenomenology deals with the problem of solipsism.

Wittgenstein, jest jednym z największych i najlepiej znanych filozofów europejskich XX wieku. Jego teksty doczekały się niezliczonych komentarzy, inspirowały, oraz ciągle inspirują, kolejne pokolenia filozofów. Co ciekawe, Wittgenstein jest najbardziej znany i szeroko komentowany przez filozofów anglosaskich. Niechęć filozofów anglosaskich do fenomenologii jest słynna, równie słynna jak graniczące z uwielbieniem uznanie dla Wittgensteina. Właśnie ta niechęć do fenomenologii i respekt dla samego Wittgensteina, mogą być powodem tego, że jego fenomenologia – koncepcja szkicowana w krytycznym czasie powrotu do filozofii po niemal dziewięcioletnim milczeniu – jest tematem stosunkowo rzadko poruszanym i komentowanym. Ten brak zainteresowania fenomenologią Wittgensteina, przy jednoczesnym bezgranicznym uznaniu dla jego wcześniejszej i późniejszej twórczości, nie może jednak być uzasadniony tym, że w teoriiWittgensteina jest to mało znaczący epizod. Faktycznie jest tak, że Wittgenstein w pewnym momencie rezygnuje z terminu „fenomenologia”, rezygnacja z używania pewnego terminu wcale jednak nie oznacza zmiany całej koncepcji.Projekt fenomenologii zostaje przez Wittgensteina porzucony. Trudno jednak jednoznacznie wskazać powody owego porzucenia. Słowo „fenomenologia” pojawia się w tekstach Wittgensteina tajemniczo i po pewnym czasie równie tajemniczo znika. Celem pracy będzie pokazanie powodów, dla których Wittgenstein rozpoczyna projekt, oraz pokazanie, w jaki sposób powinniśmy interpretować koniec jego fenomenologii. Czy koniec fenomenologii to tylko powstrzymywanie się przed używaniem technicznego słowa, jakim jest słowo „fenomenologia”, czy faktycznie jest tokoniec pewnej teorii.Praca zostanie podzielona na cztery części. W części pierwszej fenomenologia Wittgensteina będzie analizowana od strony historycznej. Przedstawione zostaną jej ramy czasowe, oraz kontekst historyczny, w którym słowo „fenomenologia” pojawiało się w pismach Wittgensteina. W drugiej części pracy fenomenologia Wittgensteina będzie analizowana od strony problemowej. Pokazane zostaną problemy filozoficzne, które skłoniły Wittgensteina do ponownej pracy nad filozofią, oraz do przyjęcia koncepcji, którą nazwał „fenomenologią”. Część trzecia poświęcona zostaniefilozoficznej analizie oraz rekonstrukcji fenomenologii Wittgensteina. W czwartej części pokazane zostanie zastosowanie Wittgensteinowskiej fenomenologii w konkretnej analizie problemów filozoficznych.