W związku z tym, że telenowele są głównie dla kobiet i opowiadają damskie perypetie, można założyć, iż przy wykorzystaniu medium, jakim jest telewizja, generują pewien obraz płci pięknej. Autorka przygląda się temu właśnie obrazowi, uwzględniając młodość, wiek średni oraz starość. Jakże ciekawym zjawiskiem jest fakt, że oto wytwórczość pochodząca z odległej Ameryki Łacińskiej znajduje uznanie chociażby na polskim gruncie. Oferty programowe dostarczają produkcji, gdzie główne wątki również osnuwa się wokół kobiet. Często są to propozycje znacznie lepiej zrealizowane i bardziej profesjonalne od telenowel, mimo to nie cieszą się większym zainteresowaniem. Autorka próbuje ustalić, co takiego ma w sobie kobieta prezentowana przez latynoamerykańskich twórców, że przykładowo polska kobieta chce poświęcić swój wolny czas właśnie na śledzenie jej losów? Jaki obraz wyłania się z tych przekazów, czy spójny i wyrazisty, a może jednak pełen wieloznaczności i niedomówień? Telenowele generują taki, a nie inny wizerunek płci pięknej. Może on być dowolnie interpretowany, jednak wydaje się, że niektóre cechy można jednoznacznie klasyfikować.Wykorzystane metody badawcze to analiza treści, interpretacja semiologiczna oraz technika projekcyjna. Analiza treści pomaga wykazać, jak skontrastowany, pełen sprzeczności i nierealny jest wizerunek kobiet w telenoweli oraz porównać obraz w niej zawarty do „świata realnego”. Interpretacja semiologiczna pozwala wyodrębnić zarówno nacechowaną pozytywnie, jak i negatywnie, zawartość obrazu kobiety z telenoweli. Dzięki technice projekcyjnej udaje się wykazać to, jak obraz kobiety prezentowany przez wybrane telenowele postrzegają polskie reprezentantki płci pięknej, które jednocześnie są rówieśniczkami ukazywanych tam bohaterek.Materiał badawczy stanowi pięć telenowel: "Zbuntowany Anioł", "Brzydula", "Fiorella", "Osaczona" i "Triumf miłości". Każdą z nich zrealizowano w innym kraju Ameryki Łacińskiej.Poprzez telenowele tworzy się paradoksalny, spolaryzowany obraz kobiety, oparty głównie na tym, co dobre lub złe. Pozornie jest on odwzorowaniem rzeczywistości, jednak ostatecznie traktuje ją bardzo schematycznie i, upraszczając realia, tworzy bajkowy świat. Mimo to, sposób,w jaki kobiety są tu prezentowane może dawać odbiorcom podstawy do utożsamiania się z nim i niejednokrotnie tak właśnie się dzieje.Częste odrealnienia oraz niekonwencjonalne zachowania kobiet ukazywanych w telenowelach można także uznać za obraz życzeniowy. Produkcje przedstawiają je tak, jak powinny funkcjonować czy wyglądać lub jak chciano by je widzieć. Prezentowane postawy są bowiem niezwykle wyidealizowane oraz odarte z wszelkich niedomówień.Oglądanie tego typu produkcji jest sposobem na ucieczkę od rzeczywistości połączoną z wyobrażeniami na temat możliwych scenariuszy własnej egzystencji. Kobiety od zawsze marzą o prawdziwej miłości, spełnieniu zawodowym oraz rodzinnym, a bohaterki telenowel potrafią sobie to zapewnić.Respondentki poddane badaniu techniką projekcyjną, choć świadome fikcyjnego świata produkcji, mówiły o bohaterkach w sposób, jaki rozmawia się o realnych osobach. Część z nich utożsamiała się z prezentowanymi postaciami. Może to stanowić dowód na to, że protagonistki bywają dla widzów źródłem wiedzy o życiu, moralności czy stosunkach międzyludzkich. Nie ma tu znaczenia fakt schematycznego, wręcz stałego i reprodukowanego na różne sposoby obrazu kobiety, jaki ukazywany jest w telenowelach. Badane podchodziły do każdej z protagonistek indywidualnie. Widoczne jest również to, że bohaterki budzą konkretne odczucia. Albo się je akceptuje, albo nie. Ich jednoznaczne nacechowanie ma zatem przełożenie na ogólną recepcję. Telenowele wykorzystują typowy kanon piękna, jego najbardziej klasyczne ujęcie i właśnie w tym być może tkwi przyczyna ich wieloletniej popularności. W dalszym ciągu powstają kolejne produkcje, wydaje się zatem, iż zapotrzebowanie na proste historie o miłości z dramatem w tle nieprędko przeminie.
Seeing that telenovelas are mainly for women and this kind of formats are telling stories for women, the TV is showing us a view of woman wich seems to be beautiful and kind of perfect. The author is observing this by considering youth, the middle age and old age. And interesting fact is also that Latin American productions are also very popular in Poland. The TV channels often show us programms about woman and their world. There are many programms that deal with more challenging subjects but people still want to watch this easy telenovelas. The author is trying to create a woman presented by this latin-american women wich leads a similar polish woman to spend her time for watching a programm like this. Which picture of a woman is in your mind while looking a telenovela? A picture of perfectness, perfect fitting or a picture of a topic which can be interpreted in many ways? A telenovela is generating such a picture of a beatiful woman and no other. It can be interpreted freely, but truly it seems like some attributes cannot be classified in a different way. The applied research methods are: the analysis of content, the semiological interpretation and the technique of projection. The analysis of content helps to show us the failures of formats like this and the unreal conditions in relation to the "real world". The semiological interpretation helps us to see at the first view who is the good guy and who is the bad one. Because of the technique of protejection you can easily assert that women of the same age in Poland are jealous of the woman presented in television. The analysized material considers five telenovelas: "Zbuntowany Anioł", "Brzydula", "Fiorella", "Osaczona" and "Triumf miłości". Each of this telenovelas is realized in a different Latin American country. The telenovela creates a very paradoxical and polarized picture of woman: the good or the bad one. The author tries to create a story copying the real world but in an abstract and schematic way, like a fairy tale. Also when the stories a some kind of fairy tale the real woman seems parallels in her life and she identifies herself with the latin-american woman in television. The often unreal and non-conventional behavior of the telenovela-woman can also be some kind of wishful thinking. The production company of a telenovela is showing us the world like it had to work or like we wish it to work. The presented attitudes are very idealized and far away from understatements. Watching this kind of productions you forget your own real world and you start to project their lifes at your own one. Women are always dreaming of real love, the completion of a good career and a good family life, and the heroines of such a telenovela always manage to have it all. Each woman who was shown the telenovela knows that this world is a fictitious one but they were talking about the heroines in a way like they were a real ones. And a lot of them are comparing themselfs to the women in this productions. This can be a proof that women watching telenovelas are taking example of how to live togehter, different morals and social relations. It is not relavant how the woman in a broadcast like this are looking like, the are all beatiful and nearly perfect. Each heroine was asked and analyzed indivudial. It also is obvious that the heroines of a telenovela call special feelings in the feminine viewer. Either you are accepting them or not. Their one-way shown depiction influences furthermore our general picture of them. Telenovelas utilise the fact of beauty and that is why this classical kind of productions are such popular all over the world. In fact of this these telenovelas will never be out and it always will be necessary to produce them.
