The modern world is dominated by consumerism and omnipresent intermediation. It creates society dependent on „bodily information”. That information coud be believable only, when sender uses in his communication tools assosiated directly with receive. Modern communication couldn't be understandable without it, what we can see with visual and audiovisual advertising communication analysis. In theirs contruction, humans body is a persuasive tool, which should reach to receiver through apparent experience community. Both sender and receiver know, that bodily mediation depend on cultural and individual experiences. Still, body as a structural element is omnipresent.In analyzed cases od advertisingo communication there can be differentiate four the most common uses od body i.e. four possible body picture: physical body, concept body, antibody (antyidea) and body as a sign/symbol (nonverbal). Each of these images allows another humans body presence selection in receiver awareness. The physical body is the general name for all representations, which in the first place are the physical dimension of man - the individual parts, attractiveness and stereotypes associated with it. The concept body is similarly capacious idea of concept, however defining slightly more abstract form of body interpretation. This is an image that uses embedded in the mind of the receivers body characteristics, such as shapes, fragmentation, hierarchical and the most common parts systems (eg faces). Antibody is a contradiction od receivers known order. Thas is possible, when any of the individual parts of the body configuration is not natural (eg, symmetrical face). The last, the most common is an image of the body as a sign/symbol. The image included in an advertisement may use the human body's natural ability to communicate (usually in a non-verbal way). This is particularly interesting, because the audience can understand the message, although they often do not realize their nonverbal behavior. For all of these elements influence have both the marketing issues, as well as psychological or linguistic. In the interpretations we can find content related to economic and marketing science (as a media, advertising, brand), cultural studies (cultural identity, gender, stereotypes, cultural context), psychology (awareness, receivers psyche, mere exposure effect) and linguistic (persuasion, communication, phraseology, metaphors/imagery) or cognitive (image-schema, sources, amalgamation). Advertising uses people's well known from experience images and convert them in way which everybody can not only receive the communication, but be under the influence of it too. At the same time gives the man what he wants to watch, and so at the same time - creating a need and fulfills it.
Współczesny świat, zdominowany przez konsumpcjonizm i wszechobecne pośrednictwo medialne kształtuje społeczeństwo uzależnione od "doświadczalnej informacji". Informacja ta może być wiarygodna tylko wtedy, gdy nadawca wykorzystuje w swoim komunikacie narzędzia związane bezpośrednio z odbiorcą. Właśnie dlatego współczesna komunikacja nie mogłaby się odbywać bez pośrednictwa cielesnego, czego niezwykły przykład dają wizualne i audiowizualne komunikaty reklamowe. To w ich konstrukcji ciało człowieka staje się perswazyjnym narzędziem, które poprzez pozorną wspólnotę doświadczeń ma dotrzeć do odbiorcy. Zarówno nadawcy, jak i odbiorcy mają świadomość tego, że cielesne pośrednictwo zależne jest od uwarunkowań kulturowych i indywidualnych doświadczeń. Mimo to ciało jako element konstrukcyjny jest wszechobecne. W przypadku analizowanych komunikatów reklamowych wyróżnić można cztery najpowszechniejsze sposoby jego wykorzystania tj. cztery możliwe wizerunki cielesności: ciało fizyczne, ciało-idea, antyciało (antyidea), ciało jako znak (niewerbalność). Każdy z tych wizerunków umożliwia inne zaznaczenie obecności ludzkiego ciała w funkcjonowaniu świadomości odbiorcy. Ciało fizyczne to ogólna nazwa dla wszelkich przedstawień, które na pierwszym miejscu stawiać mogą fizyczny wymiar człowieka – poszczególne jego części, atrakcyjność i stereotypy z nią związane. Ciało-idea to podobnie pojemne pojęcie, jednak określające nieco bardziej abstrakcyjną formę interpretacji ciała. Jest to wizerunek, który wykorzystuje zakorzenione w umyśle odbiorcy cechy ciała takie jak kształty, rozczłonkowanie, hierarchiczność oraz najczęstsze układy części (np. twarzy). Antyciało to zaprzeczenie znanemu odbiorcy porządkowi. Jest to możliwe wtedy, gdy któraś z konfiguracji poszczególnych części ciała nie jest naturalna (np. symetryczna twarz). Ostatnim, najczęstszym wizerunkiem jest ciało jako znak. Wizerunek ten ujęty w reklamie może wykorzystywać naturalną zdolność ludzkiego ciała do komunikowania (najczęściej w sposób niewerbalny). Jest to szczególnie ciekawe, bo odbiorcy mogą zrozumieć dany komunikat, choć sami często nie uświadamiają sobie swoich zachowań niewerbalnych. Na wszystkie z tych elementów mają wpływ zarówno kwestie marketingowe, jak i psychologiczne czy językoznawcze. W interpretacjach można znaleźć więc treści związane z naukami ekonomicznymi i marketingowymi (np. media, reklama i marka), kulturoznawstwem (tożsamość kulturowa, gender, stereotypy, kontekst kulturowy), psychologią (świadomość, psychika odbiorcy, efekt czystej ekspozycji) oraz językoznawczymi (perswazja, komunikacja, frazeologia, metaforyka) i kognitywnymi (schematy wyobrażeniowe, domeny, amalgamacja).Reklama wykorzystuje znane człowiekowi z doświadczenia wizerunki, przetwarzając je w taki sposób, by możliwe było nie tylko szybkie odkodowanie komunikatu perswazyjnego, ale i zwiększenie wpływu, wywieranego na samego dekodującego. Jednocześnie daje człowiekowi to, co chce on oglądać, a więc jednocześnie - tworzy potrzebę i ją zaspokaja.
