The problem of ambiguity of religious syncretism in religious studies.

In a sense, the religious syncretism is not a unique concept in the realm of religious studies. It brings to us the same problems as with the terms ' religion' or ' magic'. We cannot find a single justified way of grasping such phenomena and every scholar creates his own definition. The theology, especially as evolved within the Roman Catholic Church, also affects the view on religious syncretism in the academic discourse. It induces dislike for using this term among scholars and cause some of them want to abandon it. Hence, they propose some new terms as ―bricolage‖ or euphemisms like the "old religion" and the "new religion not reaching, however, a consent about the matter. The religious syncretism is a kind of universal phenomenon that cannot be limited to particular religions or territories. Nevertheless, it always emerges as a response to a crisis situation, when the previous religious system can no longer satisfy the society's needs. The reasons of the crisis might be of a various sort, e.g. the collapse of traditional social structures in the 3rd World during the period of colonization, but also ―technicalization‖, wars and discrimination as taken place during the 20th century as well as specific modes of reaction against the former, in the form of the so-called counterculture and the New Age Movement. So we can approach to the religious syncretism in many different ways. Most scholars claim that the syncretism appears as a result of unconscious activity of societies, while the others state that it happens to be a conscious product of the religious elites. Furthermore, this phenomenon may emerge in two forms: first, the superficial syncretism, when tradition is still the most important part of a religious system and unfamiliar elements do not affect its structure; second, the structural syncretism, when the old and extraneous elements build up together a wholly new religious system. The process of syncretization is observed not only in case of the confrontation of two official religions but in the field of popular religiosity, too. The concept of religious syncretism includes a lot of different and sometimes opposite meanings. In the near future, true finding any solution of this ambiguity seems to be unlikely.

Synkretyzm religijny jest wieloznacznym pojęciem w obszarze nauk religioznawczych, sprawiając uczonym podobne problemy jak terminy "religia" czy "magia". Nie ma jednej definicji, która obowiązywałaby wszystkich badaczy, a każdy z nich tworzy własną. Ponadto teologia ma widoczny wpływ na teorie dotyczące zjawiska synkretyzmu religijnego wśród naukowców, szczególnie teologia wypracowana przez Kościół katolicki. To powoduje wyjątkową niechęć do posługiwania się terminem w dyskursie naukowym oraz nakłania niektórych badaczy do rezygnacji z "synkretyzmu religijnego". W zamian proponują takie terminy jak m.in. "bricolage" oraz eufemizmy np. " stara religia", "nowa religia".Synkretyzm religijny jest uniwersalnym fenomenem, którego występowanie nie może być ograniczone do określonych religii czy terenów. Jednakże zawsze pojawia się w sytuacjach kryzysu, kiedy wcześniejszy system religijny nie jest w stanie dłużej zaspokajać potrzeb społeczeństwa. Przyczyna kryzysu może być różna np. upadek tradycyjnych struktur społecznych w Trzecim Świecie podczas kolonizacji, ale także technicyzacja życia, wojny oraz dyskryminacja w XX wieku, które były podłożem dla powstania kontrkultury, a następnie Ruchu New Age. Synkretyzm religijny nie ma także jednej, konkretnej formy. Większość uczonych twierdzi, że pojawia się on jako rezultat nieświadomej odpowiedzi społeczeństwa na kryzys, podczas gdy inni twierdzą, że synkretyzm jest świadomym produktem pracy religijnych elit. Co więcej możemy rozróżnić także synkretyzm religijny płytki ( kiedy tradycja wciąż pozostaje najważniejszą częścią systemu, a obce elementy nie wpływają na jego strukturę) oraz synkretyzm strukturalny ( wówczas ze starych i obcych elementów powstaje zupełnie nowa religia). Należy także podkreślić, że proces synkretyzacji nie wynika wyłącznie z konfrontacji dwóch oficjalnych systemów religijnych, ale dotyczy także tzw. religijności ludowej. Pojęcie synkretyzmu religijnego zawiera w sobie różne, czasami nawet przeciwstawne znaczenia. Jednak w najbliższej przyszłości rozwiązanie tego problemu wydaje się mało prawdopodobne.