Experiencing the city in the chosen novel creations of contemporary literature.

In my thesis I have taken an attempt to interpret the chosen novels in which experiencing the characteristic cities affects the development of the postmodern personality. My work consists of two parts – theoretical and interpretative.In the first part I focus on issues such as post-polis, city-palimpsest, experiencing the city, post-modern personal pattern, geopoetics, space, place. I selectively describe the motif of the city in humanities, then I briefly present the main fathers of the postmodern philosophy of the city discussed by Ewa Rewers. Later on, to answer the question who are the characters experiencing the urban space, I analyze the postmodern personal patterns presented by Zygmunt Bauman. They are the key to the interpretation of the chosen novel creations. In the last part of the first chapter I present the most important implications for literary studies which resulted from spacial / topographical turn and geopoetics.In the second chapter I start to interpret subjective literature. I deal with issues of postmodern experiencing the city, in course of which the identity of characters is never fully and clearly formed. In each of the chosen novels I find and discuss the realization of personal patters presented in Bauman’s sketch. In the first subsection I present the City under siege – Sarajevo from “Krzesło Eliasza” by Igor Štiks. Then, I analyze New York as a riddle from Paul Auster’s “Trylogia Nowojorska”. The next section deals with the City and its periphery portrayed in “Londonistan” by Gautam Malkani. Further wandering leads to the recollected City of Gdańsk from “Weiser Dawidek” by Paweł Huelle. At the end I discuss the provincial “Dukla” by Andrzej Stasiuk.

W swojej pracy podjęłam się próby interpretacji wybranych powieści, w których proces doświadczania charakterystycznej przestrzeni miejskiej oddziałuje na kształtowanie się ponowoczesnej osobowości.Praca składa się z dwóch części – teoretycznej i interpretacyjnej. W pierwszy rozdziale skupiam się na zagadnieniach takich jak: post-polis, miasto-palimpsest, doświadczanie miasta, ponowoczesne wzory osobowe, geopoetyka, przestrzeń, miejsce. Ograniczam się do wybiórczego zarysowania topiki miasta w naukach humanistycznych, następnie krótko przedstawiam najważniejsze założenia filozofii ponowoczesnego miasta przedstawione przez Ewę Rewers. Dalej, aby odpowiedzieć na pytanie, kim są bohaterowie doświadczający przestrzeni miejskich, analizuję ponowoczesne wzory osobowe zaproponowane przez Zygmunta Baumana. Stanowią one klucz do interpretacji wybranych kreacji powieściowych. W ostatniej części pierwszego rozdziału przedstawiam najważniejsze konsekwencje dla badań literackich, które wynikają ze zwrotu przestrzennego / topograficznego i geopoetyki.W drugim rozdziale przystępuję do interpretacji literatury podmiotowej. Poruszam problematykę doświadczanie ponowoczesnego miasta, w toku którego zmienia się, nigdy do końca i jednoznacznie nieukształtowana tożsamość bohaterów. W każdej z wybranych powieści odnajduję i omawiam realizacje wzorów osobowych ukazanych w szkicu Baumana. W pierwszym podrozdziale przedstawiam Miasto w stanie oblężenia – Sarajewo z powieści „Krzesło Eliasza” Igora Štiksa. Następnie analizuję Nowy Jork jako Miasto - zagadkę z „Trylogii Nowojorskiej” Paula Austera. W kolejnym podrozdziale zajmuję się Miastem i jego peryferiami ukazanymi w „Londonistanie” Gautama Malkaniego. Dalsza wędrówka prowadzi do Gdańska jako Miasta - wspomnienia w „Weiserze Dawidku” Pawła Huellego. Na końcu rozważam prowincjonalną „Duklę” Andrzeja Stasiuka.