Adaptacje filmowe wybranych sztuk Tennessee Williamsa

The present thesis discusses the film adaptations of Tennessee Williams’ plays: Suddenly, Last Summer, The Night of the Iguana and Sweet Bird of Youth. Its objective is to present the adaptations, directed respectively by Joseph L. Mankiewicz, John Huston and Richard Brooks, comparing them to the original plays, with the focus placed on the characters’ presentation, changes in the plot and the sequence of events, as well as introducing elements characteristic for motion pictures. Each of the three chapters discusses how the changes in the sequence of the scenes influence the film and how the characters interact with each other in the original plays, as compared with the film protagonists. The importance of the role of the actors in the films in creating the relations between the characters in the adaptations is also stressed. Moreover, whenever a symbolic element appears in the adaptation, it is discussed together with its presentation in the play. The present thesis emphasizes the comparison of each two works with special focus on the differences. The above analysis suggests that not all of the three adaptations are fully successful, as not all of them satisfy the high expectations that the original play might have created in the audience.

Praca pod powyższym tytułem omawia filmowe adaptacje sztuk Tennessee Williamsa: Suddenly, Last Summer, The Night of the Iguana oraz Sweet Bird of Youth. Jej głównym celem jest przedstawienie wyżej wymienionych adaptacji, reżyserowanych odpowiednio przez Josepha L. Mankiewicza, Johna Hustona i Richarda Brooksa oraz porównanie ich z oryginalnymi dramatami, ze szczególnym uwzględnieniem prezentacji postaci, zmian dokonanych w fabule oraz kolejności scen. Każdy z trzech rozdziałów pracy poświęcono jednej sztuce i jej adaptacji filmowej. Ponadto, ukazano także interakcję między postaciami, zarówno w dramatach, jak i w ich filmowych wersjach. Pozwala to na podkreślenie roli aktorów w tworzeniu adaptacji jako dzieła filmowego. Wszelkie elementy symboliczne, pojawiające się w adaptacjach, są omawiane w relacji do ich pierwowzorów. Niniejsza praca kładzie nacisk na porównanie danego dramatu i opartego na nim filmu, ze szczególnym uwzględnieniem różnic między nimi. Końcowe wnioski pracy sugerują, że nie każda z adaptacji jest udana, gdyż nie zawsze jest w stanie sprostać oczekiwaniom widza.