Nothingness at Sartres philosophy as a form of alienation interpersonal relation

The purpose of the present thesis is to describe the nothingness in the context of interpersonal relations in Sartrea's work. The thesis consist mainly in the analysis of the parts of Being and nothingness important for the topic of the thesis. The Being is the foundation of nothingness and nothingness is its negation and absence. Nothingness adopts its being form being and is secondary in the realtion to it - it can only appear on the surface of the being. The nothingnes is the foundation of negation. The relation between the nothingness and being is of interior character. The area in which the nothingness is born is being-for-itself. Being-for-itself as a source of negation is secondary towards being-in-itself and it cannot be equaled to it. The consequence of being of the awareness which consists in negation of the being are the unforseen conflicts between the subject and other individual subject and between the subject and other subjects. The fundamental form of my attitude towards the Other is negation. The fundamental relation between me and the Other is reciprocal objectification.

Celem pracy jest próba opisu nicości w kontekście relacji międzyludzkich u Jean-Paul Sartrea. Praca zasadniczo oparta jest na analizach istotnych dla tematu pracy partii Bytu i nicości. Byt stanowi podstawę nicości, a nicość jest jego negacją i brakiem. Nicość zapożycza swój byt od bytu i jest wobec niego wtórna – może pojawiać się tylko na powierzchni bytu. Nicość jest podstawą negacji. Związek nicości z bytem ma charakter wewnętrzny. Dziedziną bytu, w której nicość przychodzi na świat jest byt-dla-siebie. Poprzez „przekraczanie siebie”, „wyrywanie się sobie” następuje nicościowania bytu, czyli wytwarzanie przez byt-dla-siebie nicości. Nicościując własny byt świadomość nicościuje jednocześnie byt świata i oddziela się od niego nicością. Byt-dla-siebie jako źródło negacji jest wtórny wobec bytu-w-sobie i nie da się do niego sprowadzić. Konsekwencją sposobu bycia świadomości polegającego na negacji bytu są nie dające się przezwyciężyć konflikty pomiędzy podmiotem a innym podmiotem jednostkowym oraz pomiędzy podmiotem a innymi podmiotami. Podstawową formą mojego stosunku do Innego jest negacja. Za jej przyczyną następuje pierwotne rozróżnienie Innego i mnie samego. Podstawową relacją między mną a Innym jest wzajemna próba uprzedmiotowienia.