In pursuit of "good conflict" - work-life conflict and well-being from the perspective of adult attachment and self-determination theory

Professional career, family, personal development - nowadays we ‘want it all’. Provided there is a plethora of factors that mediate well-being, it is by better understanding of each aspect of life – from needs and goals (self-determination theory), through working models of social interactions (adult attachment theory) and professional as well as private (work-life conflict) situation that optimal lifestyle choices can be made. This study illustrates the applicability of attachment research in Organizational Psychology, by drawing parallels between SDT’s basic needs and attachment styles that mediate the influence work-life conflict has on well-being. This research, done cooperatively with 601 respondents mostly from USA, UK, Poland, Canada and Australia, proves the positive relation between security of attachment and well-being, as well as shows that in the case of avoidantly attached people work-to-life conflict can even increase well-being. Other variables mediating the relation, such as sex, age and cross-cultural differences are also discussed.

W czasach rosnących wymagań oraz społecznego nacisku na sukces zarówno prywatny, jak i zawodowy, konflikt między pracą a życiem stał się niemal chorobą cywilizacyjną. W poszukiwaniu synergii między obszarami pracy i życia, niniejsze badania wprowadzają do obszaru psychologii organizacji teorię dorosłego przywiązania, aby sprawdzić, czy ocena stylów przywiązania może być przydatna dla wyjaśniania różnic indywidualnych w odczuwanym konflikcie między pracą a życiem, w celu złagodzenia jego skutków i osiągnięcia wyższej satysfakcji z życia. Nawiązując do teorii samodeterminacji i trzech podstawowych potrzeb przez nią wyróżnionych - autonomii, kompetencji i relacji - partycypacyjne badania przeprowadzone z 601 osobami głównie z USA, Polski, Kanady, Australii i Wielkiej Brytanii potwierdziły związki między stylami przywiązania i satysfakcją z życia, gdzie osoby bezpiecznie przywiązane odczuwają najwyższy dobrostan, unikająco przywiązane - niższy, a lękowo przywiązane - najniższy. Również częściowo potwierdzone zostały hipotezy o pośredniczącej roli przywiązania w relacji z konfliktem praca-życie, m.in. wykazano, że w przypadku osób przywiązanych unikająco nadmiar pracy kosztem życia pozazawodowego może zwiększać odczuwany dobrostan. Omawiane są również inne zmienne pośredniczące w opisywanej relacji, takie jak płeć, wiek i różnice kulturowe, jak też wskazywane obszary do dalszych badań.