Sweet and sour taste of cherry. On eroticism, modernity, and several other aspects of daily life of Japanese, in the occidental era.

In this essay I tried to highlight the aspects of several dualities in japanese culture: East-West, tradition-modernity, male-female. The subject of my interest dates back to the beggining of the modernity, when Japanese have started to consider the Western technology as a priority. Each chapter is dedicated to patricular era of the most intensed change (Meiji, american occupation and economic boom after the WWF II).

Praca ta w pierwotnych założeniach miała być refleksją nad seksualnością Japończyków, a raczej nad samą jej symboliką. Zainteresowała mnie bowiem atawistyczna wizja współczesnej Japonii, często sensacyjnie narzucana w komentarzach medialnych. Powojenny film i literatura japońska to pierwsze media, które zobrazowały mi nowoczesną (cybernetyczną i w pewnym sensie „złą”, nieadekwatną) hybrydę – „kraj kwitnącej wiśni” XXI wieku. W nim znów panują eros i danse macabre, a gejsze i samuraje odeszli w orientalne nieznane. Nie ukrywam, że mocno uderzył mnie kontrast do wcześniej zakorzenionego wyobrażenia Dalekiego Wschodu. Egzotyka, unikatowość? Zaiste, ale gdzie słynna harmonijność, prostolinijność czy wstydliwość? Dysonans „współczesność vs. tradycja” stał się dla mnie pierwszym impulsem do rozważań nad dychotomią japońskiej kultury. Z każdą kolejną lekturą przychodziły kolejne przeciwstawne a jednocześnie zbieżne koncepcje, rozbudowujące cel tej pracy. Szybko stało się dla mnie zrozumiałe, że by omówić jakikolwiek współczesny fenomen kultury Japonii, niezbędny będzie kontekst historyczny jej przeobrażeń począwszy od XIX wieku. Postanowiłam, by trzy okresy przełomowe, czyli „otwarcie się na Zachód” wraz z restauracją Meiji, westernizacja vel amerykanizacja oraz kapitalizm Japonii powojennej, stanowiły ramy czasowe każdej z części tej pracy. Siłą rzeczy, jej zakres odnosi się do całego dyskursu o japońskim okcydentalizmie, w znaczeniu „zapatrywania się na nowoczesną technologię Zachodu”.