Problem przystąpienia Polski do Konwencji Waszyngtońskiej o międzynarodowym arbitrażu inwestycyjnym.

The purpose of this paper is to answer the question whether Poland should sign the Convention on the Settlement of Investment Disputes between States and Nationals of Other States (the Washington Convention). A comprehensive analysis considers the arguments for and against the Polish accession to the Convention. The international regime governing foreign direct investment is described along with its impact on the investment in Poland. Over and above, the Lisbon Treaty changes in the field of EU foreign direct investment are included. The determinants of the FDI were analyzed afterwards, as well as the structure of Polish Bilateral Investment Treaties in the context of its alleged application in the International Center for Settlement of Investment Disputes proceedings. The next part of the paper covers the characteristics of ICSID arbitration proceedings with the special consent given to the problems arising from the jurisdiction under the Convention. In the last part the voices of the Contracting States are taken under the consideration, in particular the voices of Latin America states dissenting the Convention along with the aligned procedural problems following the dissent procedure.

Celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie: czy Polska powinna przystąpić do Konwencji Waszyngtońskiej o międzynarodowym arbitrażu inwestycyjnym? Praca ma charkater kompleksowej analizy argumentów przemawiających za i przeciw przystąpieniu Polski do Konwencji. Dokonana została analiza pola bezpośrednich inwestycji zagranicznych w Polsce, z uwzględnieniem tendencji w środowisku międzynarodowym. Pod uwagę zostały również wzięte regulacje zawarte w Traktacie Lizbońskim, a mające wpływ na gałąź prawa inwestycyjnego w Polsce. Rozważania rozpoczynają się od analizy determinant bezpośrednich inwestycji zagranicznych, następnie badana jest struktura podpisanych przez Polskę bilateralnych traktatów inwestycyjnych w perspektywie konsekwencji stosowania ich postanowień w postępowaniu arbitrażowym pod egidą Międzynarodowego Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych. W dalszej części opisana została specyfika postępowania arbitrażowego pod Konwencją oraz szczególne problemy wyłaniające się z odnośnego orzecznictwa. W końcowej części uwzględnione zostały głosy państw członkowskich, w tym występująych spod Konwencji państw Ameryki Łacińskiej i związane z wystąpieniem nim problemy.