The role of the amygdala in fear conditioning.

Fear is a strong, negative emotion which people experience in situations of real danger, while anxiety is an emotional state caused by the expectation of the coming danger. Since both the fear and anxiety may lead to pathology, manifested in the form of affective disorders, there is a need to understand the mechanisms of these phenomena. Fear conditioning in the rat represents a good method of studying the mechanisms of fear reactions. Fear conditioning is a variant of classical conditioning mechanism described in the late 19th and early 20th centuries by Ivan Pavlov. Learning fear in such a way is fast, and the effects of the acquisition of a reaction to a fearful situation may persist for lifetime. This mechanism was associated with the structure of the amygdala, especially with its two nuclei: the lateral and the central whose impairment inhibits fear conditioning. Recent research highlighted the connection between the acquisition of fear reactions and synaptic plasticity (LTP) in the nuclei of the amygdala. Selective blocking of LTP induction mechanisms may inhibit fear conditioning or lead to extinction of previously acquired response. This thesis will review the role of the amygdala in the mechanism of acquisition of fear reaction and persistent anxiety.

Strach to silna, negatywna emocja, którą ludzie odczuwają w sytuacjach rzeczywistego zagrożenia, natomiast lęk jest stanem emocjonalnym wywoływanym przez oczekiwanie na nadchodzące niebezpieczeństwo. Ponieważ zarówno strach jak i lęk mogą prowadzić do patologii, przejawiających się w postaci chorób afektywnych, istnieje potrzeba poznania mechanizmów tych zjawisk. Za dobrą metodę badania mechanizmów lęku uznane zostało warunkowanie strachu (ang. fear conditioning) w modelu zwierzęcym, będące odmianą mechanizmu warunkowania klasycznego opisanego na przełomie XIX i XX wieku przez Iwana Pawłowa. Uczenie się strachu w taki sposób przebiega szybko, a skutki jego nabywania utrzymywać się mogą do końca życia. Mechanizm ten powiązany został ze strukturą ciała migdałowatego, zwłaszcza z jego dwoma jądrami: bocznym i środkowym, których uszkodzenie hamuje warunkowanie strachu. W ostatnim dziesięcioleciu zwrócono również uwagę na związek pomiędzy nabywaniem reakcji lękowych a plastycznością synaptyczną (LTP), którą obserwuje się w jądrach ciała migdałowatego. Selektywne blokowanie receptorów biorących udział w powstawaniu LTP może bowiem uniemożliwić warunkowanie bądź doprowadzić do wygaszenia reakcji już wcześniej nabytych. Niniejsza praca będzie próbą nakreślenia roli, jaką odgrywa struktura ciała migdałowatego w procesie nabywania (oraz utrzymywania) się reakcji lękowych.