Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Badanie trwałości fenylopiperazynowej pochodnej oksazolo[3,2-a]pirydonu

Tytuł:
Badanie trwałości fenylopiperazynowej pochodnej oksazolo[3,2-a]pirydonu
Study the durability of phenylpiperazine derivative of oxazolo[3,2-a]pyridone
Autorzy:
Kowalik, Katarzyna
Słowa kluczowe:
badanie trwałości, pochodna oksazolo[3,2-a]pirydonu, spektroskopia UV-VIS
study the durability, derivative of oxazolo[3,2-a]pyridone, UV-VIS spectroscopy
Język:
polski
Dostawca treści:
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
Inne
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The purpose of this study was defining influence of pH and temperature on durability of 2-[(4-phenylpiperazin-1-yl)methyl]-2,3-dihydro-5H-[1,3]oxazolo[3,2-a]pyridyn-5-one, and also executing of preliminary analysis of the disintegration of this chemical compound. In this study, determining of order of reaction, reaction rate constant k, activation energy and half-life were included. The test was executed in 1-12 range of pH, in temperature 60, 70, 80, 90 and 120oC. The values of reaction rate constants and half-life were determined by UV-VIS spectroscopic method. UV-VIS spectroscopy could be used, because examined chemical compound fulfilled Beer-Lambert law. The pathway of disintegration of examined compound was determined by TLC chromatography, whereas spectroscopic methods were used to identify products of disintegration.

Celem pracy jest określenie wpływu odczynu środowiska i temperatury na trwałość 2-[(4-fenylopiperazyn-1-yl)metylo]-2,3-dihydro-5H-[1,3]oksazolo[3,2-a]pirydyn-5-onu, a także przeprowadzenie wstępnej analizy rozkładu tego związku. W badaniach uwzględniono wyznaczanie rzędu reakcji, stałej szybkości k, energii aktywacji oraz czas połowicznego rozpadu. Badania przeprowadzono w zakresie pH 1-12, w temperaturach 60, 70, 80, 90 oraz 120oC. Metodą spektrofotometryczną w świetle UV wyznaczono wartości stałych szybkości oraz czasu połowicznego rozpadu. Zastosowanie metody spektrofotometrycznej było możliwe dzięki temu, że badany związek spełnia prawo Lamberta-Beera w badanych stężeniach. Drogę rozkładu badanego związku określono za pomocą chromatografii cienkowarstwowej TLC, natomiast do identyfikacji produktów rozkładu wykorzystano metody spektrofotometryczne.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies