"Marsz na Myślenice" - pospolite przestępstwo czy działanie w stanie wyższej konieczności? Różnice w interpretacjach prasowych.

Temat, który brzmi: „Marsz na Myślenice”- pospolite przestępstwo, czy działanie w stanie wyższej konieczności? Różnice w interpretacjach prasowych rozpatruję w sześciu rozdziałach. Pierwszy z nich ma na celu przybliżenie pewnych tendencji jakie występują w historiografii w opisie tego wydarzenia. Rozdział ten jest odpowiedzią na pytanie, jakie uproszczenia obowiązują w opisie tego zjawiska i jaki obraz Doboszyńskiego i samego „marszu” się z nich wyłania .Rozdział II z kolei jest poświęcony na przybliżenie czytelnikowi sylwetki Doboszyńskiego poprzez przedstawienie jego historii, dokonań, dorobku literackiego i osobowości. Druga część tego rozdziału ma natomiast na celu przedstawienie jak najbardziej szczegółowego opisu samego „marszu”, co jest niezwykle istotne przy omawianiu relacji prasowych występujących w historiografii i publicystyce. Jako że pracę swą w części źródłowej oparłem głównie na prasie, istotnym wydało mi się rozpatrzenie w jakim zakresie w czasach II RP możemy mówić o wolności słowa, jak się przedstawiał rynek prasowy oraz jakie możliwości na kształtowanie zawartości ówczesnej prasy miały elity polityczne kraju stojące u władzy. Ponadto w znacznej części tego rozdziału omawiam dzienniki, na których oparłem swoją pracę. Poddałem je analizie i podzieliłem na dwie kategorie, tj. prorządowe („IKC”, „Czas”, „Gazeta Polska”) i związane ze Stronnictwem Narodowym („Kurier Poznański”, „Warszawski Dziennik Narodowy”). Omawiam charakter tych czasopism, ich historię oraz stopień powiązania z sanacją (w przypadku tych pierwszych) i z endecją (w przypadku tych drugich). W rozdziale IV omawiam opinie i opisy tego wydarzenia, znajdujące się w prasie bezpośrednio po jego wystąpieniu. Rozdział V jest poświęcony relacjom z dwóch procesów, tj. uczestników „marszu”, a następnie jego organizatora, które miały miejsce w 1937 roku. Rozdziały te mają pokazać jak dalece w swych relacjach różnią się dzienniki prorządowe od narodowych i jak diametralnie odmiennie mogą być podawane pewne fakty.Ostatni rozdział stanowi podsumowanie rozdziałów poprzednich. Jest miejscem, gdzie opisane są dalsze losy Doboszyńskiego, w którym pojawiają się pewne refleksje dotyczące myślenickich wydarzeń i ich sprawcy, oraz gdzie są prezentowane wnioski i uwagi końcowe.

The topic, which runs as follows: "March to Myslenice" – a simple offence or the action in a state of necessity? Differences in press interpretations, is examined in six chapters. The first one aims at giving an outline of some tendencies that appeared in historiography while describing this event. The chapter stands for an answer to a question what simplifications prevail in depictions of this phenomenon, as well as what picture of Doboszynski and his "march" emerges from them. The second chapter has in view to delineate a profile of Doboszynski by introduction of his history, achievements, literary output and personality. The second part of this chapter intends to draw as detailed description of "the march" as it is possible, what is essential while analysing press accounts that appeared in historiography and journalism.Since the thesis had been based mainly on press releases, it seemed crucial to investigate whether it was possible to talk about the freedom of speech in the Second Polish Republic, how the press market looked like there and what influence political elites, who were in power, had on press content of those days. What is more, dailies, on which the dissertation was rested, are in considerable scope presented. They are analysed and divided into two categories: progovernment ones („IKC”, „Czas”, „Gazeta Polska”) and those connected to Stronnictwo Narodowe („Kurier Poznański”, „Warszawski Dziennik Narodowy”). Characters of those newspapers, their history and a degree of connection to Sanation (regarding the first ones) and with National Democracy (concerning the second ones) are illustrated. In chapter IV the author elaborates on opinions and descriptions of this event, which were present in the press directly afer its appearance. Chapter V concerns relations from two trials which took place in 1937 and in which participants of "the march", as well as its organizer, were defendants. Those chapters aim to show to what extent progovernment dailies vary from national ones in their accounts and how diametrically differently some facts can be exhibited. The last chapter constitutes a summary of preceding contents. It is a place where Doboszynski's further history is described, where some reflections regarding the event in Myslenice and its perpetrator appear, as well as where conclusions and final remarks are presented.