Wpływ PPARa na ekspresję genu Mcpip1

Peroxisome proliferator-activated receptors belong to superfamily of nuclear receptors. All three isoforms PPARα, PPARδ and PPARγ, are acting as transcription factors. They can control gene expression by three different mechanisms: 1) ligand-dependent transactivation, 2) ligand-independent repression and 3) ligand-dependent transrepression. In this study we focus on PPARα, which is main player in energy expenditure regulation. We have analysed its impact on Mcpip1 expression.Objective of this study was to determine if PPARα is able to influence expression of Zc3h12a gene. Firstly expression of transcript encoding MCPIP1 was analysed in wild type and PPARα deficient mice. We examined immune linked tissues, where we detected upregulation of transcript coding for MCPIP1 in knockout mice. Afterwards, using bone marrow-derived macrophages we found strong upregulation of Mcpip1 expression level in M1 PPARα -/- macrophages versus wild type, while in M2 PPARα -/- macrophages effect was inversed and milder. To determine if PPARα is a potential regulator of Mcpip1 expression in silico promoter analysis was performed. Experimental analyses were carried out to determine if PPRE are significant in Mcpip1 gene regulation. Luciferase assay with deletion gene constructs was used to determine exact region responsible for direct influence of PPARα on Mcpip1 expression. Obtained results suggest that PPARα can influence transcript encoding MCPIP1 expression on two distinct pathways. We investigated possible direct effect after stimulation with PPARα agonist. We showed that PPARα has weak positive, but statistically significant impact on Mcpip1 expression. On the other hand, PPARα decreases LPS-induced activation of Mcpip1. In this study we suggest that PPARα can transrepress other regulators of Mcpip1 expression.

Receptory jądrowe aktywowane przez proliferatory peroksysomów (ang. peroxisome proliferator-activated receptors (PPARs)) należą do nadrodziny receptorów jądrowych. Wszystkie trzy izoformy PPARα, PPARδ i PPARγ, działają jako czynniki transkrypcyjne. Mogą one kontrolować ekspresję genów za pomocą trzech odrębnych mechanizmów: 1) zależnej od liganda aktywacji, 2) niezależnej od liganda represji oraz 3) zależnej od liganda transrepresji. W poniższej pracy skupiamy nasze badania na PPARα, który pełni kontrolę nad regulacją procesów metabolicznych. Zbadaliśmy jego wpływ na ekspresję Mcpip1.Celem poniższej pracy było zbadanie czy PPARα może wpływać na ekspresję genu Zc3h12a. Na początku ekspresja transkryptu dla MCPIP1 została zanalizowana w myszach typu dzikiego oraz typu “knock-out” względem PPARα. Przeprowadzono analizę tkanek związanych z układem odpornościowym, w których wykryto podwyższony poziom transkryptu dla MCPIP1 przy braku PPARα. Następnie, analizując makrofagi otrzymane ze szpiku kostnego, zauważono silny wzrost ekspresji MCPIP1 w populacji makrofagów M1 PPARα -/-, natomiast w populacji M2 PPARα -/- efekt ten był złagodzony i odwrócony. Aby określić czy PPARα może być regulatorem ekspresji Mcpip1 przeprowadzono analizę promotora in silico. Następnie zbadano doświadczalnie czy wyznaczone PPRE są znaczące dla regulacji ekspresji genu Mcpip1. Przeprowadzono analizę konstruktów genetycznych za pomocą testu aktywności lucyferazy aby określić region odpowiedzialny za bezpośredni wpływ PPARα na ekspresję Mcpip1. Uzyskane wyniki sugerują, że PPARα może wpływać na poziom ekspresji transkryptu dla MCPIP1. Wykazaliśmy, że aktywacja PPARα może słabo, ale znacząco statystycznie wpływać na ekspresję transkryptu dla MCPIP1. Z drugiej strony wykazaliśmy, że aktywacja PPARα obniża wzbudzenie ekspresji genu Zc3h12a przez LPS. W poniższej pracy sugerujemy, że zachodzi to na drodze transrepresji.